Ahhh.... Wyjazd na ferie zimowe, to było coś! Po tych całych paplaninach weszła do pokoju, co za ulga. Była pierwsza, a pokój niesamowity. Wybrała sobie już łóżko. Osunęła się na nim i czekała na resztę. Przez chwile też myślała o swoich ostatnich wyczynie na
.. Nieważne. Znienacka, jak zawsze odkąd zbliża się do kontroli nad artefaktem. Jego dziwna energia uwolniła swoje właściwości i uniosła Frey'e nad łóżko. Usiłowała przerwać te całe zajście, a artefakt robił swoje. Przeniósł ją w stronę dywanu, ojć tu musiało boleć. Skrzydła Morgany zrobiły psikusa i przerwały swoją moc. Freya odkąd ma go traci przytomność i tak się stało.....

Czy któryś z lokatorów ją ocuci? X:

Karda Hogwartu była strasznie kijowa. Naprawdę, w związku z tymi całymi feriami miałem nadzieję, że wylądujemy w eleganckim hotelu, w jednych z tych modnych miejsc w Aplach. W końcu Hogwart gościł Amerykanów w Europie, i to nie byle jakich, ale takich, którzy lubili wydawać pieniądze, zwłaszcza, gdy mieli za sobą traumatyczne przeżycia związane z wielkim pożarem. Tymczasem wysłali nas do Ameryki. Okej, właściwie nawet mi się to podobało. Tylko, że liczyłem na Aspen, a nie na jakiś wypizdówek dolny, gdzie mieliśmy mieszkać w rozpadającym się hotelu, a najbliższą cywilizację dawno pożarły trolle górskie. Przez całą drogę, jaką pokonywałem z dolnego do górnego piętra, kręciłem głową, nie wierząc w to, że umiejscowili nas w hotelu, który cieszył się renomą za czasów moich pradziadków, i też, że od tych czasów ani jedna rzecz nie była tutaj ulepszona. Chwilę wahałem się, czy nie zabrać swoich walizek, obrócić się i pójść do domu. Miałem całkiem blisko. Niestety nie znałem się na teleportacji.
Zamiast wybierać łóżko i rozważać, czy wolę być przy nieszczelnym oknie, czy między dwójką obcych ludzi, przyszło mi patrzeć na lewitującą dziewczynę, wyglądającą zupełnie, jak jedna z tych lasek, które poddają egzorcyzmom. Już chciałem się obrócić na pięcie i szczęśliwie uniknąć bycia kolejną ofiarą opętania przez duchy, gdy nieprzytomne dziewczę padło na ziemie. Wtedy dopiero skojarzyłem, że to Freya z Salem. Podszedłem do niej, taskając za sobą bagaże (chryste, czemu nie mieli skrzatów, które to robią?). Wyciągnąłem różdżkę i dźgnąłem nią w rękę blondwłosej.
- Ej, żyjesz? - Zapytałem, trochę nie ogarniając co z nią jest nie tak, ale jednocześnie bojąc się, że to coś, co sprawiło, że ona latała prawie martwa pod sufitem, przejdzie na mnie. Rzuciłem na Tulle aquamenti, licząc, że odrobina wody zaraz ją ocuci. A potem wreszcie zacząłem z siebie zdejmować milionowe warstwy ubrań, co by się tutaj nie ugotować. Szczególnie jeśli jeszcze musiałbym znaleźć kogoś, kto pójdzie po jakąś pielęgniarkę. Wystarczy tych martwych z Salem, nie?

Katherine jak zwykle cieszyła się na myśl o wyjazdach na ferie. Niestety poprzednie skończyły się niezbyt sympatycznie. Wtedy to jej chłopak Ambroge Friday kolejny raz dał jej kosza dla jakiejś zdzirowatej małej suki, którą potem koniec końców i tak zostawił w cholerę. Wiedziała, że jak zwykle tam gdzie jadą na ferie będzie zimno więc zaopatrzyła się we wszelkiej maści swetry i ciepłe spodnie. W takie zimowe pory zapominała totalnie o wyzywających strojach i wydelotowanych bluzeczkach. Musiało być jej ciepło więc nosiła swetry z kominami po szyję. Takie były najlepsze. W Hogsmeade za pomocą świstoklika znaleźli się w tym oto hotelu Pod Goblinem, szczerze to zapomniała jak do końca nazywał się ten cały hotel. Było w nim zimno i praktycznie miała wrażenie, że albo oszczędzają na ogrzewaniu, albo po prostu chcieli im wprost zgotować chłodne powitanie. Kufer Kath oczywiście został w Hogwarcie i miał być dostarczony zaraz po ich przybyciu do Hotelu. Liczyła, że nie zaginie w podróży, to byłby dopiero dramat. Goblin wylosował kto z kim będzie mieszkał, a potem otrzymała klucz do swojego pokoju. Miała nadzieję, że będzie z Nathanielem. W międzyczasie nawet zdążyła się do niego przytulić i opowiedzieć mu jak jest jej zimno. Potarła swoje dłonie jedną o drugą by chociaż odrobinę się rozgrzać. Potem ruszyła ze swoim kluczem do pokoju. Jej sypialnia miała numerek z literką "H" , zacna nazwa nieprawdaż? Weszła do środka i od razu skomentowała sobie w myślach, że nawet niezły wystrój tutaj mają. Zdjęła swoją zieloną kurtkę i powiesiła ją na wieszaku i szybko rzuciła się na łóżko w najdalszym zakątku pokoju, trochę zasłonięte wielką szafą ale na szczęście nie stojące przy dużym oknie łóżko. Była w tym pokoju pierwsza więc postanowiła sama wybrać sobie łóżko nim zjawią się tutaj kolejne osoby. Dla siebie wybierała zawsze te najwygodniejsze opcje. Jej kufer jeszcze się tu nie pojawił więc położyła się na łóżku, które nie zostało jeszcze przez nikogo zajęte.
-Cześć- powiedziała do chłopaka z Salem , którego kojarzyła już z wyprawy do Zakazanego Lasu.
-Te ferie zaczynają się nadzwyczaj ciekawie- dodała z szerokim uśmiechem na twarzy, po czym jej wzrok spoczął na dziewczynie.
-Co jej się stało?- zapytała ze zdziwieniem w głosie.

Po kilku minutowym utracie przytomności, przebudziła się pełna osłabiony. Gdy dostrzegła że jest cała mokra, rozejrzała się za winowajcą który jej to zrobił. Wstała gwałtownie i spojrzała na Cyrusa. -Cyrus jak ci nie wstyd! Wydarła na niego swoje trzy grosze opadakac na jego ręce wycieczona. Szepła mu do uszka -Nic mi nie jest, wszystko gra... musimy pogadać z Daisy, ona wie coś Potem puściła go i usiadła na łóżku spoglądając na Kat. -O, Kat. A nie nic, wszystko gra. Zima uderza do głowy. Skierowała wzrok na swój kufer, następnie zaczęła się wypakowywać.

No i pozamiatane...

Dopiero słysząc głos z drugiej strony pokoju, zorientowałem się, że jest tutaj moja kolejna współlokatorka. A co było zaskakujące w przypadku Angielki - bo raczej nie spędzałem z nimi za wiele czasu - dość dobrze już ją kojarzyłem. Automatycznie przeczesałem gęste, nieco rozczochrane przez podróż, włosy, rzucając jej przy tym lekki uśmiech.
- Chyba znów będziemy obok siebie spać - dodałem, odwołując się do naszej ostatniej wycieczki do zakazanego lasu, gdzie to Ślizgonka w związku z niechęcią do spania obok reszty Hogwartu, wpadła do jego Salemowskiej bandy. Nie dane jednak było mi dalsze rozmawianie z brunetką, bo nagle ocknęła się Freya, nieelegancko próbując mnie upomnieć.
- Okej, następnym razem Cię zostawię, żebyś tak leżała - obiecałem tylko na to jej wezwanie do poczucia wstydu. To ja ją tu ratuję bohatersko oblewając wodą (bo co niby miałem innego zrobić?), a ta jeszcze marudzi. Ale nim zdążyłem obrażonym krokiem pójść sobie, to dziewczyna opadła mi na ramiona, jeszcze gadając coś o Daisy do ucha. - Eee dobra. Później się ją znajdzie.
Zaraz jak to powiedziałem, blondynka jak gdyby nigdy nic, i jakby wcale przed chwilą nie wyglądała na ofiarę egzorcyzmów, ruszyła w stronę swoich walizek, by po prostu się wypakować! Najwyraźniej latanie pod sufitem było dla niej dziennym standardem. Luźną przerwą w układaniu ubrań. To też podszedłem do brunetki, wciąż z dość zdezorientowaną miną.
- Myślałem, że coś ją opętało, ale wygląda na to, że lewitowanie i rzucanie się na dywan to dzienna norma - szepnąłem w kierunku Kath, nie potrafiąc jej lepiej wyjaśnić co tu się właśnie wydarzyło. Bo o tym, że Tulle ma jakiś przedmiot czarnomagiczny, które mieć chciało bractwo, oczywiście wcale nie wiedziałem. Może powinienem był o tym pomyśleć? Skoro Daisy wszystko wiedziała, to pewnie mi to mogła później wyjawić.

Katherine spojrzała niezbyt przyjemnym wzrokiem na słowa dziewczyny, ale zaraz na jej twarzy pojawił się uśmiech. No bo przecież to było takie normalne i takie ludzkie. Zero w tym było jakiejkolwiek dziwacznej magii. Tata Katherine zawsze kazał się Kath trzymać z dala od czarnej magii, ale ją coś dziwnie do niej ciągnęło.
-Zima, ta, beznadziejna pora roku- skomentowała niezbyt zadowolonym głosem ponieważ praktycznie nie lubiła tej pory roku. Nadal siedziała na swoim łóżku, teraz tylko podkurczyła nogi pod brodę i zrobiła trochę miejsca by Cyrus mógł usiąść obok. Chwilowo zapomniała o swojej współlokatorce.
-Ciekawe kto jeszcze z nami zamieszka- powiedziała całkowicie na głos mimo iż to miało pozostać w jej myślach. Teraz przypadła jej dziewczyna i chłopak więc zapewne dadzą jeszcze jednego chłopaka. Byle nie była to żadna szlama.
-Mam nadzieję, że nie będzie to jakaś szlama. Jedna trafiła mi w pokoju w wakacje, to dopiero była udręka. Za mało łóżek i biedna szlama nie miała wstępu do mojego łóżka. Raz ojciec zabrał mnie na narty, mogliby się trochę bardziej postarać niż zabierać nas na jakieś odludzie nie?- zapytała krzywiąc się przy tym. Przecież była królową a królowe musiały miec praktycznie wszystko co najlepsze.
Blondynka dalej rozpakowywała swoje rzeczy, a gdy Cyrus wyszeptał coś do Kath, kiwnęła tylko w zrozumieniu głową i również się nad nim pochyliła. Mógł poczuć nawet przyjemny zapach jej perfum. Miały jakiś dziwny skład bo potrafiły trochę omamić człowieka, chociaż trwało to tylko chwilę.
-Nie no, nic takiego. Codziennie lewituję nad sufitem, tak dla zabicia nudy- potwierdziła odrobinę ironicznie po czym zaśmiała się głośno. Zaraz potem zmieniła też temat.
Zaraz powinien być mój kufer, mam trochę przemyconej ognistej. Robimy wieczorem imprezę w pokoju?- zapytała z szerokim uśmiechem na twarzy.

-Cyrusie! Dziękuje ci za ratunek, co ja bym bez ciebie zrobiła.. - dodała, już normalnym, entuzjastycznym tonem głosu spoglądając na niego. Następnie przestała się wypakowywać, ruszyła w ich stronę by doznać kontaktu wzrokowego. "Na ten czas niech wie że jest wszystko gra..." Swój wzrok skierowała do Kath, rywalki z klubu pojedynku. -Odkąd byłam małych rozmiarach coś się wydarzyło że też nie lubię zimy. Staram się w tym roku jakoś do tego przekonać. - Słysząc dziewczynę mówiącą lekko się skrzywiła, co prawda nic do nich nie miała ale lepiej tego nie ujawniać. -To by było piekło... Usiadła na swym łóżku który był obok Kath. Gdy ta wspomniała o mym lewitowaniu to już wiedziała że naszyjnik Morgany dawał siwe znaki. Przez jej umysł przebrnęły dużo namyśleń. "I co ja mam im teraz powiedzieć? Może... nie, tak! nie! Freya skup się! zrobiła swój typowy uśmieszek odwracając w inną stronę. Spojrzała na okno wymyślając jakąś gadkę. Zajęło to chwile i rzekła z wyrazem poważności na twarzy . -Słyszeliście o iluzji? To właśnie było to, chciałam nastraszyć współlokatorów - Kath zmieniając temat zaintrygowała Frey'e, nie wiedziała co powiedzieć. Tak, zróbmy imprezę po pseudo dramacie zastałym w pokoju". Co prawda była trochę wycieńczona, ale żeby nic nie podejrzewali postanowiła iść na kompromis. -Ciekawy pomysł, przydałoby się. - dodała uśmiechając się szeroko.




PS; jeśli wyjechałam z kontekstu to przepraszam :irka:

Sam nie byłem pewien, dlaczego osobiście zainteresowałem się rzeczami związanymi z czarną magią. Chyba chodziło o pewien prestiż. Lubiłem swoje bractwo, a jeszcze bardziej to, że byłem dosłownie o krok od zostania tam głównym przewodniczącym. Te czarnomagiczne zabawki, były dodatkiem. A właśnie, co tyczy się tego mojego dziwnego sztyleto-kastetu, leżał gdzieś na dnie walizki i czekał, aż w końcu odpowiednio się mu przyjrzę. To nie było najłatwiejsze, bowiem najwyraźniej do samego końca nie chciał mi wyjawić jak działa.
Usiadłem sobie obok Katherine, w pełni poddając się rozmyślaniom na temat idealnego wyjazdu. Sam sądziłem, że nasze ferie będą wyglądać inaczej. Znacznie bardziej elegancko.
- Macie tak blisko do najlepszych kurortów w Alpach, że aż nie wierzę, że wywieźli nas na to zadupie. W czarodziejskiej części Aspen jest też świetnie, byłem tam ostatnio, to nawet nie umywa się do tego, jak jest tutaj. - Okej, to "ostatnio" miało miejsce całkiem dawno temu. Ale nadal doskonale pamiętałem, jak było tam świetnie. Elegancko, drożej, znaczy się. Nawet byłem całkiem zaskoczony, jak dobrze rozumiałem się w tej kwestii z Brytyjką. Wyglądało na to, że dobrze trafiłem - szczególnie utwierdziłem się w tym, słysząc jej ironiczny ton w stosunku do osoby trzeciej. To była jedna z tych cech, której mocno pożądałem u innych. To też znów się lekko uśmiechnąłem i nie wyłącznie ze względu na perfumy, które miały słodki aromat, ale i przez tamte słowa. Odgarnąłem pasmo jej włosów, które gdzieś się zaplątało na jej ramieniu.
- No dobra, ale skoro Freya wyrobiła już dzisiejszą normę, to może rzeczywiście teraz dla zabijania nudy, po prostu wypijmy tą whiskey - przyznałem, przenosząc wzrok na Salemowską dziewczynę. Machnąłem ręką na te jej wielkie podziękowania. - Wiem, jestem zupełnie niezastąpiony.
Rzuciłem jej tylko jeszcze jedno, bardzo niezrozumiałe spojrzenie. Bo mówiła coś o jakiejś iluzji, a wcześniej o Daisy. Oczywiście, to musiało mieć coś wspólnego z Salemowskimi sprawami, tylko nie zdawałem sobie sprawy z tego, że Freya może mieć w ich kwestii coś więcej do powiedzenia. A może jednak trzeba było ją sprawdzić, bo miała jeden z zagubionych przedmiotów?

Katherine nawet się nie zaczerwieniła, gdy odgarnął pasmo jej długich kręconych loków. Była zbyt pewną siebie osobą, by zareagować na ten gest rumieńcem, jednakże uśmiechnęła się delikatnie w tamtym momencie. Cała ta historia z feriami, dla niej i tak na chwilę obecną było lepiej niż w każdym innym przypadku.
-Aspen, gdy ojciec zabiera tam mnie, moją bliźniaczkę i Brandona, mojego brata to po prostu jestem skora wybaczyć mu brak czasu i empatii do swoich dzieci. Jest sędzią w Wizengamocie, jego pociąga władza, a ja lubię magię, ale kręci mnie czarna magia. Ojciec stara się trzymać prawa, ale uważa że oczywiście za czasów Voldemorta było lepiej. Wtedy szlamy się tak nie panoszyły, jakby wszystko należało do nich. Wtedy to my czystokrwiści i szlachetnie urodzeni mając pieniądze mielibyśmy wszystko u jego boku- powiedziała może odrobinę zbyt pewnym siebie tonem. Coś czuła, że te ferie będą bardzo fajnie spędzone w doborowym towarzystwie.
-Poprzednie wakacje spędziliśmy na jakimś zadupiu bo nasz pociąg się wykoleił, a facet rzucił mnie dla Gryfońskiej, małej suki- powiedziała odrobinę obojętnym głosem, machnąwszy przy tym ręką. Od razu ruszyła do swojego kufra, który właśnie przybył i wyciągnęła z niego wszystko na swoje łóżko by zaraz potem sięgnąć po mały kuferek który leżał na dnie kufra, tam było dużo malutkich buteleczek pochowanych, które zaraz też po rzuceniu zaklęcia wróciło do swoich normalnych wymiarów. No i tak w ten oto sposób trzy butelki powędrowały do trzech osób. Jedną otrzymał Cyrus, drugą otrzymała Freya, no i jedna została w rękach Kateriny.
-Ciekawa jest ta wasza szkoła, Salem. Tata mi mówił, że tam osoby z naszym pochodzeniem mają lepsze szanse na start. Chciał mnie tam zapisać, ale mama nie wyraziła zgody. Chciała mieć mnie i moje rodzeństwo bliżej. Dlatego wybrali Hogwart. Nieżle nie? - zapytała otwierając swoją butelkę i upijając z niej łyk ognistej whisky, który od razu cudownie rozgrzał jej gardło.
-Napiszę listy do moich przyjaciół, na pewno przyjdą imprezować z nami - powiedziała, no bo przecież miała swój cały wianuszek całego klubu wielbicieli Kat i swoich odbić w lustrze, a także wrogo nastawionych do szlam. Po prostu zespół idealny.
-Lewitowanie ot tak? Pokaż mi, nie jestem idiotką, byłam w Złotym Sfinksie i dość dobrze mi poszło. Jedyne co udało mi się osiągnąć to hipnoza z dziadkiem, żebym kiedyś nie zwariowała w trudnym okresie mego życia- powiedziała dość zainteresowanym tonem.
-Więc jak robimy to zaklęcie z lewitowaniem? Jeśli to jakieś czarnomagiczne zaklęcie muszę je poznać- powiedziała odrobinę władczym tonem, a potem spojrzała błagalnie na Cyrusa.
-Też lubisz ryzyko nie? Nie ma ryzyka, nie ma zabawy- powiedziała przesuwając swoją dłonią po jego ramieniu.

Spoglądała na to z boku przymrużając oczy. Przez dłuższy czas rozmawiali pomiędzy sobą, zarzuciła gestem że idzie do łazienki. Udałą się międzyczasie zgarniając z łóżka swoją magiczną torę z gwiazdki. Gdy ją otworzyła skierowała swoją różdżkę i szeptała zaklęcie. -Accio "Amour" - z dna torby wyskoczył naszyjnik , nałożyła go zamiast tego co nosi na co dzień. Naszyjnik schowała do torby, zaś co zrobiła z Morgany? Schowała go swej skarpety. Następnie wyszła odbierając od Kath whiskey dodając. -A kieliszki? Powędrowała tym razem do walizki gdzie miała kieliszek z okazji 17 urodzin. Na ich spodzie były inicjały"F.V.T". Nalała sobie i upiła dość szybko by przetrawić to wszystko. "Ci dalej drgną w ten temat, dobrze że to schowałam.". Po skończonej rozmowie Kat odparła. -Wiesz... to nie do końca tak to działa. Powiedzmy że coś posiadam, co pozwala mi się unosić. Zerknęła na swój zegarek. -Na brodę Merlina, byłam umówiona... wybaczcie ale muszę iść. Wypiła druga kolejkę i wyszła zabierając torbę magiczna ze sobą.


/zt/