First topic message reminder :

Skąd ona niby miała wziąć liść mandragory? Nie wiedziała, czy takie rzeczy się gdzieś kupuje, czy coś, ale nie robiło to większej różnicy, bo nawet jeśli, to szkoda by jej było galeonów na jakiś szajs do szkoły. Nie po to spieniężyła w pociągu podręcznik z astronomii, żeby to teraz na jakieś zielsko wydawać. Hogwart miał swoje cieplarnie i składziki na składniki, a uczniowie liście musieli se gdzieś narwać? Pomerliniło. Ewentualnie mogłaby podpirzyć z cieplarni i chociaż właściwie mogłaby to zrobić, to jej się niespecjalnie chciało.
Pryskać z pierwszej lekcji w semestrze jakoś tak nie wypadało, więc zaryzykowała i poszła nieprzygotowana. Nie ma co się od razu spisywać na straty - może ktoś będzie miał dwa? A jeśli nie, to była mentalnie przygotowana na jakiś ochrzan. Od rana czuła, że dziś straci jakieś punkty. Takie już brzemię jasnowidza - znała przyszłość, ale nie mogła nic na nią zaradzić.
Z niechlujnie podwiniętymi rękawami i byle jak zawiązanym krawatem weszła do klasy eliksirów, z zaskoczeniem stwierdzając, że jest pierwsza. W pierwszym odruchu chciała się cofnąć, ale jej wzrok padł na gabloty składników stojące pod ścianami.
- No i kierwa, po problemie - rzuciła sama do siebie. Ostatni raz wyjrzała przez drzwi, sprawdzając czy na pewno nie zbliża się nauczyciel, albo jakaś menda, która mogłaby ją podkablować, pizła torbę pod nogi jakiegoś krzesła i podbiegła do półek. Byłoby łatwiej jakby wiedziała jak wygląda liść mandragory, ale tragedii nie było, bo pudełeczka i buteleczki były podpisane. Szybko ściągała kolejne, oglądając etykietki, po czym byle jak odkładała z powrotem, co jakiś czas zerkając na drzwi do klasy.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 103pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 20pkt
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: różdżka i cały sprzęt do elków tj. Magiczny moździerz , Samomieszający kociołek , Samoodmierzająca fiolka, a do tego książki i stos własnych notatek = razem +4 pkt za sprzęt

Lekcja eliksirów była miłym oddechem po całej reszcie. Ze względu na zainteresowanie Maxa przedmiotem, ten nie traktował zajęć jako kolejnego przykrego obowiązku. Ucieszył się wręcz, gdy usłyszał, że profesor Dear planuję powtórkę z materiału. Choć na własną rękę nadrabiał co mógł, a nawet i wychodził poza szkolny materiał, nigdy nie było mu mało utrwalania wiedzy w tym temacie. Z całym bagażem po pachą udał się więc z zajęć OPCM prosto do lochów, gdzie wszedł do sali, którą tak kochał.
Zawahał się nieco w progu, gdy zobaczył, że poza nim był tam na ten moment obecny tylko Lowell. Posłał mu krótki, nieco nieśmiały uśmiech, po czym zajął miejsce z przodu klasy. Ślizgon wyglądał dziś lepiej. Głównie dlatego, że przy pomocy kilku transmutacyjnych sztuczek dopasował sobie mundurek tak, by nie wisiał na jego nowej sylwetce, a nieco lepiej ją okalał.
Max zaczął rozkładać się na ławce czekając na rozpoczęcie zajęć.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 4pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 2pkt
Humor przed zajęciami: 8, bo to dziecko szczęścia
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

Lekcja eliksirów brzmiała niezwykle intrygująco. Albo i nie. Zależy w sumie, co kto lubił. Huang zdecydowała się pojawić na jednej z nich w zasadzie jedynie dlatego, że nie miała lepszego zajęcia w zaciszu swojego dormitorium, ale także dlatego, że zbliżały się nieubłaganie OWTM-y i jednak warto byłoby się lepiej przyłożyć do nauki, bo inaczej egzaminy będą mogły się skończyć naprawdę kiepsko.
W sali eliksirów pojawiła się jeszcze sporo przed czasem. Humor z jakiegoś powodu jej dopisywał, ale to raczej było u niej naturalne. Wiele jej do tego nie było potrzeba. W zasadzie wszystko dopiero mogło się zjebać, gdy zacznie się lekcja. Wtedy może być różnie, ale teraz? Bunkrów nie było, ale i tak było zajebiście.

Siedział w jednej z ławek samotnie, wszak, jak żeby inaczej, okazało się, że wiele osób czekało przed salą, czekając na jakiś zbawienny cud. Zresztą, korytarze pozostawały zatłoczone w ferworze nadchodzących powoli ogromnymi krokami egzaminów, do których to każdy z nich musiał przystąpić. Nie dziwił się. Wiele osób chciało mieć dobre oceny, aczkolwiek nauczyciele czasami zapominali, że ich przedmioty wcale nie były najważniejsze, a najważniejsze było dbanie o własny odpoczynek i spokój ducha. Raz po raz Lowell przekonywał się, z roku na rok, że próba znalezienia wolnego czasu w tym ostatnim miesiącu nie ma tak naprawdę sensu, a wiele obowiązków zwalało się na łeb w widoczny, trudny do okiełznania sposób. Ot, niczym stos papierów, które wymagały spojrzenia, wołały o atencję. Gotowe pierdyknąć parę razy w łeb okładką, gdyby tylko zaszła taka potrzeba.
Odwróciwszy się, do sali wkroczyła kolejna osoba. Kiedy zobaczył, kto to był, na krótki moment wstrzymał oddech, a wydarzenia minionych dni pojawiły się pod kopułą jego własnej czaszki w zatrważającym tempie. Mimo to nie myślał o tej rozmowie pod złym względem. Była czymś nieuniknionym i powoli przechodziła do realnej świadomości, przyczyniając się do przyzwyczajenia oraz zrozumienia tego, z czym dokładnie miał do czynienia Ślizgon. Wbrew pozorom nakreśliła mu wiele, a szczerość, jaka się wówczas wydobyła, pozwoliła mu tym samym na lepsze podejście do całokształtu sytuacji.
Wstał zatem, przybliżył się do ławki zajętej przez Solberga, równie posyłając mu odrobinę nieśmiały uśmiech, dzięki któremu jakoś nawiązał ten pierwszy kontakt. Poprawił krawat, rękawy bluzy odruchowo chciał podnieść do góry, ale tego nie zrobił; kurz z koszuli strzepał, ażeby pozostawała czysta i bez zagnieceń.
- Hej! Ale dzisiaj jest zapierdziel z tymi lekcjami... - mruknął trochę słabo, bo już z rana był zmęczony, co objawiało się chociażby przez lekko podkrążone oczy. Mimo to pogoda ducha nie znikała, kiedy to przestał myśleć o tym, że to jest dopiero początek dnia, który zdawał się nieść ze sobą sporo nauki. No i też, Max wyglądał lepiej z tymi dopasowanymi ubraniami. - Mogę dołączyć? - proste słowa obarczone lekkim podniesieniem kącików ust do góry, przeszyły ciszę w sali, kiedy to zaczekał na werdykt. Wzrokiem spojrzał na wolne miejsce. Nie chciał się narzucać, dlatego pozwalał na podjęcie decyzji przez Solberga pod tym względem. Jeżeli ten nie potrzebował jego towarzystwa - powrócił do własnej ławki. Jeżeli jednak uzyskał zgodę, odsunął jedno z krzeseł, by tym samym dołączyć do zagrzewania miejsca w przodzie klasy. Profesor Dear jeszcze nie było, ale Lowell podejrzewał, że ludzie z ogromnym zapałem pozajmują miejsca z tyłu.

No cóż, może i wyglądał tragicznie i nie był w stanie ukryć pogarszającego się stanu zdrowotnego, ale o higienę to akurat dbał jak zwykle. Szybko więc zorientował się, że musi coś zrobić również ze szkolnymi ubraniami jeżeli nie chce zwracać na siebie jeszcze większej uwagi i upodabniać się do pierwszego lepszego bezdomnego. Dopasowanie szat w pewien prosty, acz skuteczny sposób nawet poprawiło mu humor, przez co do klasy nie wszedł totalnie rozjebany, a z dość neutralnym nastawieniem. Rozmowa z Lowellem wciąż rozbrzmiewała w jego głowie i próbował zrozumieć to, co dokładnie się tam wydarzyło jednak skutki tych starań były różne.
Zajął miejsce, a następnie rozłożył swoje przyrządy do eliksirów i nagle usłyszał znajomy głos.
-Nie jest tragicznie. Trochę wolnego nam dali. - Akurat wyjmował ze stosu papierów swój plan zajęć, który opatrzony był milionem jego pokurwionych notatek. Oczywiście, każdą wolną przestrzeń między zajęciami miał zaplanowaną czy to na powtórki, czy na wypad do biblioteki w Hogsmeade, czy na coś podobnego. Dzisiejszy harmonogram faktycznie wyglądał dość burzliwie, ale była dopiero druga lekcja, a że Max przyzwyczaił się do funkcjonowania na wysokich obrotach, nie specjalnie przejmował się tym, że zamiast sam organizować sobie większość dnia, dostał jakiś plan w prezencie.
-Jasne. - Wskazał mu miejsce obok, bo choć wciąż czuł się nieco nieswojo w towarzystwie puchona, nie potrafił powiedzieć mu, by tak po prostu spierdalał.
-A więc zaczynają nam powtórki? Jak Ci poszło u Lanceley? - Zagadał, by nie dopuścić do żadnej niezręcznej ciszy. Przekonał się już, że czasem słowotok jest lepszy niż milczenie.

@Felinus Faolán Lowell

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 10pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 25pkt
Humor przed zajęciami: 3 (Zajęcia u Ness mi trochę go zjebały )
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

No cóż, nie poszło jej. Taka była prawda i nic już nie mogła z tym zrobić. Stres wziął górę, a ona musiała przyjąć na klatę odpowiedzialność. Nie miała czasu nawet dobrze przeanalizować tego, co wydarzyło się na lekcji OPCM, bo już musiała zbiegać do lochów na eliksiry z Beatrice. Koniec roku ich nie oszczędzał i Ruda naprawdę nie wiedziała, jak udaje jej się stać jeszcze na nogach przy tym natłoku obowiązków. Dobrze, że istniało bazyliszkowe i mogła choć trochę się doładować w przerwach między zajęciami i dyżurami.
Zajęła ławkę gdzieś z boku, nie zwracając zbytnio uwagi na to, co działo się w klasie. Ograniczona liczba osób, które w niej przebywały sprawiała, że na chwilę mogła odłożyć na bok bycie prefektem i zrelaksować się, jednocześnie przygotowując do zajęć.

Lowell miał jakąś dziwną nadzieję, że pod tym względem będzie jakoś lepiej. To prawda, martwił się, wszak trudno było widzieć kogoś, kto pogarszał się z miesiąca na miesiąc, nie dbając o własne wyżywienie, kiedy on sam jakoś o siebie pod tym względem dbał. Troska była czymś naturalnym, co przelewało się przez chociażby najprostsze pytania, jakie chłopak mógł zadać, ale obecnie tego nie robił. Na pewno dopasowanie ubrań wpłynęło lepiej na samą aparycję Maximiliana, ale uwydatniło to, że z taką wagą raczej zbyt wiele nie zdoła podziałać. Przypominało mu to stricte czasy, kiedy wszystko było na odwrót - sam był wychudzony, a to Solberg posiadał znacznie większą zdolność spuszczania wpierdolu. Teraz to Lowell prędzej, mimo znacznie niższego wzrostu, był w stanie odbić przeciwnika dość poważnie. Ćwiczenia i treningi jakoś przynosiły swój należyty skutek.
Starał się podchodzić pogodnie. Bez naporu, ale też, nie obchodząc się jak z jajkiem, bo dwie skrajne czynności nie byłyby zapewne zbyt mile widziane. Trudno jest jednak odnaleźć ten złoty środek, czego nie potrafił zanegować w żaden logiczny sposób, kiedy usłyszał odpowiedź dotyczącą pierwszej zagadanej kwestii.
- Wolnego na powtórki i douczanie się. - prychnął, poniekąd z rozbawieniem i zażenowaniem, bo jednak tak to wyglądało. Przyciskali na lekcjach, a do tego, jak gdyby nigdy nic, przyczyniali się jeszcze do konieczności podejmowania się nauki podczas wolnych chwil. I o ile większość rzeczy nie sprawiała problemu, to problemem był właśnie czas. Harmonogramy czy cokolwiek w tym stylu pozostawały wypełnione wieloma momentami na naukę, a Felinus nie mógł nadal znaleźć rozwiązania dotyczącego ustabilizowania przepływu magii runicznej bądź trucheł szczurków po podaniu im prototypu Aceso. I, co gorsza - czas się niemiłosiernie kurczył. Mimo że chciał pójść do przodu pod względem projektów, wszak notatki miały ich milion, to nie mógł.
- Dzieeena. - usiadł zatem, rozwalając własny dziennik z ogromną ilością notatek zebranych podczas kilkugodzinnych, jak nie kilkunastu-, no cóż, posiedzeń w postaci poszukiwania odpowiednich informacji. Teoretycznie w swej formie ten przedmiot nie powinien w żaden sposób przejawiać się jako narzędzie do nauki. Plusem było to, że czytanie z niego powodowało wczuwanie się w sytuację, a zatem z kolejnymi wersami nachodziła go jeszcze większa wena na wymyślenie wielu innych rzeczy. Bądź dokończenie tego, co wcześniej zdołał zacząć. Felinus skupiał się głównie na notatkach dotyczących działania Aceso, wszak tam było najwięcej informacji o działaniu poszczególnych składników i ich efektów ubocznych.
- Niestety... no normalnie jakby nie mieli niczego innego do roboty. - westchnął ciężko na samą myśl o tym, że to jedna z tych wielu lekcji, która będzie poświęcona konkretnym rozdziałom z podręcznika. Też, nie chciał dopuścić do ciszy, kiedy to samemu przeglądał własny dziennik, który wcześniej położył na ławce. - Nie tak źle. Miałem pytanie dotyczące wymienienia trzech największych czarnoksiężników w historii i wymienić ich dokonania, a jako zabezpieczenie zrobiłem pole masowego kopania prądem po dupsku. - był to dość ciekawy temat, ale nadal, imię Grindelwalda ciągle mu się pierdzieliło z kurwa pryncypałki, a na samą myśl o tym lekko podniósł kącik ust do góry. Choć kolidowało to z odczuciami dotyczącymi działania elektryczności, wszak to ona wpłynęła negatywnie na działanie prawej kończyny górnej. - A ty? Jakie pytanie wylosowałeś? - sprawnie odbił piłeczkę.

Jedzenie było tylko ułamkiem tego wszystkiego. Stres, brak snu, ciągłe siedzenie w piwnicy... To wszystko odbijało się na wyglądzie zewnętrznym chłopaka, który po ich ostatniej rozmowie postanowił coś z tym zrobić. Oczywiście pozornie, bo czasu ani ochoty na coś poważniejszego nie miał. Prawdą było jednak, że lepiej dopasowane ubrania od razu poprawiały to, jak się prezentował, bo choć sylwetka pozostawała szczuplejsza niż normalnie, odzież aż tak tego nie podkreślała sprawiając wrażenie, że Max tak po prostu wygląda. Faktycznie jakby stali się nagle swoimi lustrzanymi odbiciami z przeszłości, co nie było dobre dla żadnego z nich. Dla Maxa ze względu na pogarszające się zdrowie, a dla Felka ze względu na pozycję biernego obserwatora, który może tylko żywić nadzieję, że ten ciężki okres kiedyś się skończy.
-No tak. - Powiedział całkowicie poważnie, zerkając na własne plany na ten wolny czas. Po eliksirach miał zapisane powtórki z uzdrawiania i zielarstwa, a pod wieczór miał wkuwać runy, eliksiry i zaklęcia. Dla niego ten stan rzeczy był teraz naturalny i nie potrafił wyobrazić sobie spędzenia tego czasu w faktycznie dowolny sposób.
Na moment zawiesił pióro nad tabelką, która miała organizować jego plany na piątek, po czym małymi, nieśmiałymi literkami, dopisał tam pozycję "latanko, opatrzoną znakiem zapytania. Mimo wszystko chciał podejść do egzaminu z miotlarstwa, a bez jakiejkolwiek praktyki nie miał szans na dobre wyniki.
-Jakby nie było, za to im płacą. Ale fakt, mogliby wjebać coś nowego do programu niż klepać wciąż to samo. - Jako jeden z niewielu uznawał lekcje powtórkowe za przydatne, choć było to tylko i wyłącznie wynikiem jego obecnej sytuacji. Jego umysł mimo wszystko wolał zajmować się czymś świeżym, niż wciąż odgrzewać te stare kotlety. Przecież nawet on z amnezją wiedział, jak poprawnie zaryglować zaklęciem drzwi i nie musieli mu tego powtarzać przez pięć godzin dziennie na różnych lekcjach.
-No to przynajmniej coś ciekawego i dość prostego. - Słuchał go, gdy ten opowiadał o swoich zadaniach na lekcji prowadzonych przez Lanceley. -Uuuu nieźle. Jak to zrobiłeś? Akcja jednorazowa, czy coś trwalszego? - Zainteresował się postawioną przez puchona w klasie pułapką. Tacy porażeni przeciwnicy zdecydowanie byli łatwiejsi do pokonania niż Ci w pełni sprawni.
-Metody pokonania bogina, zwodnika, kapturka i Wilkołaka. Chyba trochę pojebałem, ale nie było tragicznie. - Nie łatwo było mu wykopać z pamięci te wszystkie informacje. Dużo bardziej dumny był z części praktycznej, która choć nie stanowiła zbyt ambitnej magii, poszła mu na pewno lepiej. -Na pułapkę wyjebałem dół z ziemi i zakamuflowałem paroma sztuczkami. Nic wielkiego. - Nie uważał, by dał popis jakiś wspaniałych sztuk magicznych, ale miał nadzieję, że przynajmniej zrobił coś w miarę użytecznego. Egzaminami z zaklęć i OPCM tak naprawdę najmocniej się stresował, gdyż magia nie wychodziła mu najlepiej.

@Felinus Faolán Lowell

Pewne rzeczy pozostawały nieuniknione, czego Lowell był świadom. Ciche westchnięcie wydobyło się spomiędzy jego własnych ust, kiedy to usiadł w ławce, wyciągając nie pióro, a długopis. Od zawsze miał dość czarodziejskich wynalazków, które nie pozostawały tak wygodne, jak chociażby te mugolskie. Obydwa światy mogły się od siebie naprawdę wielu rzeczy nauczyć, ale mało kto chciał korzystać z potencjału obu, ażeby wydobyć siebie na znacznie większe wyżyny. Samemu ubierał się bardziej schludnie, choć ten nieszczęsny krawat z dnia na dzień nie wyglądał tak, jakby się poprawiał. Był wiązany luźno, aczkolwiek mu to wcale nie przeszkadzało, kiedy to oparł się łokciami o blat, przeglądając własne notatki. A w tych było znacznie więcej informacji, niż tylko i wyłącznie pomysły - bo te wiązały się z poszczególnymi emocjami w danej fazie życia.
Miał ochotę jęknąć, ale tego nie zrobił; powrót do szkoły nie wydawał się być już aż tak zachęcający, jak to było w przypadku czekania do ukończenia tej obowiązkowej banicji. Teraz wiele dałby za odpoczynek i zajęcie się tym, co go naprawdę interesowało. Czy to eliksirem, czy to nauczaniem innych, czy to wymyślaniem nowych zaklęć. Naprawdę czuł się pod tym względem całkiem swobodnie, a tutaj, jak na złość, wychodziły obowiązki wynikające z bycia studentem Hogwartu. Nawet nie prowadził już planów - prędzej zastanawiał się, gdzie znajduje się jakikolwiek energetyk bądź kawa, nie odnajdując się w natłoku ustalonych sztywno terminów, które powoli wysysały z niego energię.
Prostym gestem poprawił parę rzeczy, które zdawały się być nieodpowiednie pod względem przepisu. Coś tam, jakiś niewielki dopisek, ale nadal, nie było to coś, co doprowadziłoby do poprawienia jakichkolwiek elementów. Wprowadzanie lekkomyślnie zmian nie pozwalało na osiągnięcie wymaganego efektu. Lowell rozmasował własne skronie, na chwilę przetrzymując palce właśnie w tym miejscu.
- Nie oczekuję aż takiego zaangażowania. - prychnął. To znaczy się, rozumiał, że nauczyciele chcieli, żeby uczniowie coś wynieśli z tej szkoły, niż tylko zaktualizowaną bazę wirusów, ale czasami mogliby przystopować. Albo samemu stał się wyjątkowo drażliwy w ostatnim czasie. Być może to i to - jakby nie było, po powrocie między mury zamku zauważył, jak mało czasu ma na własne zachcianki, a pieniądze nie wpływały tak, jak chciałby, ażeby zapełniały portfel. Nie brakowało mu ich, ale widział tę różnicę, co go niezmiernie irytowało. - Voldemort, Grindelwald, Morgana. Największe trio, o którym można coś powiedzieć, a jak będziesz lał wodę, to nawet bez wiedzy dasz sobie rady. - prychnął, bo zadanie, które otrzymał, było dość proste w swej strukturze. Nie ma czarodzieja, który nie słyszał o tychże czarnoksiężnikach. Sam rozumiał działanie czarnej magii, ale nie wykorzystywał jej do własnych celów. - Trochę trwalszego. Absorptio na jeden element stały z działaniem osłabionego zaklęcia Atrapoplectus, no i Aquamenti. Wiadomo, trzeba byłoby ponawiać, ale przynajmniej działałoby na wiele osób. - odpowiedział, zastanawiając się nad tą elektrycznością, za którą to cholernie nie przepadał. Mimowolnie spojrzał na własną prawą rękę, z której to aż tak nie korzystał, ale był to odruch krótki i bez większego pokrycia. - O, pamiętam, jak mnie rok temu na egzaminie z OPCM kapturek jebnął w krocze. Miłe wspomnienie. - zaśmiał się na tę myśl, która wiązała się jeszcze z posiadaniem jaj. - Też proste, jakby nie było. Co prawda nie ma jednego skutecznego rozwiązania, ale można się rozgadać, jak zaczniesz brać pod uwagę każdy możliwy scenariusz. - kiwnąwszy głową, jakoś ostatnio te wilkołaki się rozmnażały w zastraszającym tempie. Albo tak mu się wydawało, bo od momentu Zepha leżącego na szpitalu wiele rzeczy mogło się zmienić.
- Ale mniej alarmujące niż wylana woda na ziemi. Dobry pomysł, nawet na niego nie wpadłem. Jakich zaklęć użyłeś? - zapytał się, bo zawsze go to interesowało. A przynajmniej od momentu, kiedy zauważał, że jest w stanie z nich wydobyć znacznie większy potencjał.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 4
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 25
Humor przed zajęciami: 7
Dodatkowe przedmioty punktowane: Rękawice ochronne (+1 ziele)

Ważenie eliksirów były jak gotowanie - podobno. Jakimś cudem to pierwsze nigdy za bardzo jej nie wychodziło, jakby szkolne kociołki wyczuwały, że sama jej obecność w klasie odszyta była fałszem, że tak naprawdę nie ma do tego zajęcia serca. Czy ktoś jednak mógł ją winić, że nie potrafiła z entuzjazmem ścierać kręgosłupów skorpeny? Ani z uśmiechem na ustach miażdżyć pijawek, by wydobyć z ich odrzucających, śliskich ciałek odrobinę soku. Poważnie zabijało to jakikolwiek dobry humor.
Gruntowna powtórka materiału brzmiała jednak dobrze i mogła dać Billie jakieś przekrojowe informacje na temat tego, jak wiele dziur w wiedzy musiała załatać do końca roku. W sali eliksirów pojawiła się więc dosyć wcześnie i wybrała ławkę na samym przodzie, chcąc się jakoś zmotywować i nie stracić uwagi już po pierwszych pięciu minutach.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 0  
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 2
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: Brak

Z eliksirów był dzbanem i był tego w pełni świadom. Oczywiście próbował wielokrotnie coś z tym zrobić, ale nie wychodziło mu to za dobrze. Może powinien sobie załatwić jakieś korki? W końcu do OWTM'ów został mu tylko rok i wolałby je zaliczyć pozytywnie.
Do klasy wszedł niedługo po Lowellu z w miarę dobrym humorem. Może i praktyczna część Obrony przed czarną magią nie poszła mu najlepiej, ale przynajmniej nieco przy odpowiedzi się popisał. Zdecydowanie mogło być gorzej, dlatego humoru nie miał aż tak popsutego.
Większość rzeczy powtórzył sobie przed snem dwa dni wcześniej, ale ile faktycznie z tego zapamiętał sam nie był pewien. Kiedy zajął swoje miejsce, wyjął notatnik z torby i jeszcze wałkował do głowy te ostatnie informacje które powinien zapamiętać oraz te które pamiętał żeby je utrwalić.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 20
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 42
Humor przed zajęciami: 8
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

Cóż, lekcja z Trice? Może po ostatnich jego wybrykach nie powinien przez jakiś czas pokazywać się jej na oczy, ale postanowił jednak zaryzykować. Słyszał coś o jakimś powtórzeniu, co bardzo by mu się przydało przed egzaminem z eliksirów, dlatego ruszył w stronę klasy eliksirów pewnym krokiem. Przecież kuzynka nie zwyzywa go przy wszystkich uznając, że jest zapijaczonym gumochłonem, którego najchętniej by zdeptała, prawda?
Już w progu zauważył dość sporo ludzi, którzy zawitali do sali, jednak w środku nie było Dearówny. Dobrze i nie dobrze. Tak, to mógł jeszcze przed zajęciami podejść do niej i obczaić jaki ma humor... Za to szukając wolnego miejsca dostrzegł swoją rudowłosą przyjaciółkę (@Irvette de Guise), która jak przystało na przykładną panią prefekt już siedziała przy ławce, grzecznie czekając na rozpoczęcie lekcji. Na jego usta od razu wpełzł nonszalancki uśmiech, kiedy ruszył w jej stronę.
- Cześć, jak tam? Gotowa na grę wstępną przed egzaminami w wykonaniu Beatrice? - spytał oczywiście w swoim stylu, wydurniając się i zasiadając na krześle obok Ślizgonki, nawet nie pytając czy wolne. Na pewno nie omieszka go stamtąd wywalić, jak będzie zajęte.

Czy miała cokolwiek do powiedzenia w kwestii partnera lekcyjnego? Jak widać niezbyt, ale też niezbyt jej to w tym momencie przeszkadzało. Po lekcji u Lanceley miała paskudny humor, a widok Huntera trochę jej go poprawił.
-Nie wiem, jak bawicie się na zlotach rodzinnych, ale mnie w to nie mieszaj. - Posłała mu krótki, nieco zgryźliwy uśmieszek. Co jak co, ale powtórka z eliksirów na pewno by się jej przydała. Wciąż ten przedmiot nie był jej najmocniejszą stroną, choć specjalnie nad tym nie ubolewała.
Nie wiedziała nic o tym, co chłopacy odjebali w Hogsmeade, przed Beatrice i Camaelem. I może dobrze. Raczej nie byłaby zadowolona, choć po upływie odpowiedniej ilości czasu nie krępowałaby się i na pewno żartowała z całej tej sytuacji.

@Hunter O. L. Dear

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 41
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 16
Humor przed zajęciami: mocne 5...
Dodatkowe przedmioty punktowane: kociołek srebrny (+2 eliksiry)

Jego dość melancholijny nastrój, który przez ostatnie tygodnie trzymał się go bardzo mocno, nieco poprawił wcześniejszy sprawdzian wiedzy i umiejętności z OPCM, który poszedł mu niemal doskonale. Jednak idąc w stronę sali eliksirów nadal czuł się dziwnie nieswojo, chociaż przecież wiele się nie zmieniło od tych kilku dni. A on nadal był jakiś nieswój...
Przekroczył próg klasy i przywitał bladym uśmiechem @Maximilian Felix Solberg oraz @Felinus Faolán Lowell siedzących niedaleko, aby ostatecznie udać się dalej w poszukiwaniu wolnej ławki. Naprawdę nie był sobą, nie miał ochoty na rozmowę i nawet jeśli wiele mu się w głowie poukładało dzięki jednej konkretnej osobie, to i tak samopoczucie tak nagle i szybko nie wróci do stanu sprzed tego paskudnego okresu. Na razie musiał skupić się na egzaminach, które już tuż tuż, za rogiem. Kolejna powtórka jak znalazł.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 48
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 12
Humor przed zajęciami: 7
Dodatkowe przedmioty punktowane: Srebrny, samomieszalny kociołek (+2 Eliksiry)

Za każdym razem gdy mijał klepsydry z punktami czuł pewnego rodzaju dumę, przez wszystkie lata swojej edukacji w Hogwarcie nie pamiętając, by Hufflepuff był tak blisko zwycięstwa, a jednak przepaść dzieląca ich od Ravenclawu, szybko doganiający ich Slytherin i coraz większe nieobecność Puchońskich uczniów sprawiały, że zaczynał godzić się z myślą przegranej. Sam może i nie zamierzał sobie odpuszczać, jak nigdy przedtem starając się przy pisaniu prac domowych czy zaliczeniowych, jednak pokonując każdy kolejny stopień kamiennych schodów prowadzących do klasy eliksirów skupiał się na ogromnej pracy Puchonów, którzy pracowali systematyczniej i ciężej od niego przez cały miniony rok, będąc im nie tyle wdzięczny za włożoną w to wszystko pracę, co raczej dumny z tego jak ambitni i pracowici potrafią być jego współdomownicy. I jak nigdy wcześniej, właśnie teraz poczuł prawdziwy żal na myśl, że pozbawił się wyróżnienia w postaci lśniącej odznaki prefekta, która pozwalała mu na nieco większą reprezentację Pucholandu od tej, którą miał teraz jako wtapiający się w tłum student. Dziwnie czuł się w momencie, gdy wchodząc do sali widział tak mało żółto-czarnych krawatów, ale jeszcze dziwniej czuł się z tym, jak niewiele znanych mu twarzy potrafił dostrzec, z tym większym uśmiechem witając się z @Felinus Faolán Lowell i @Maximilian Felix Solberg, których zaczepił, zanim nie zajął jednego z wolnych miejsc w sali, stawiając swój srebrny kociołek przy nogach stołu, nie wiedząc czy z zawsze tak kreatywną Dear faktycznie ten mu się dziś przyda.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 41+3=44
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 16
Humor przed zajęciami: 6 (byłoby mniej, ale Becia jest)
Dodatkowe przedmioty punktowane: kociołek samomieszalny (+2pkt eliksiry)
samoodmierzająca fiolka (+1pkt eliksiry)

Nie było mowy, aby przegapiła zajęcia u profesor Dear. Wszystko z szacunku i sympatii do Matki Ślizgońskiej oczywiście. I w zasadzie, gdyby nie to zapewne odpuściłaby sobie już tę lekcję, uznając, że pora skupić się lepiej na zakończeniu sezonu ligowego oraz na tym, aby przygotować się lepiej do egzaminów, bo miała z pewnością sporo materiału do powtórzenia. Zwłaszcza z przedmiotów, którymi nie pasjonowała się aż tak bardzo. Niestety, ale to wszystko było jeszcze przed nią.
Postanowiła przynieść ze sobą własny sprzęt do eliksirowarzenia. Wolała raczej nie polegać na tym szkolnym, który według niej może i był dobry, ale dupy jakoś szczególnie nie urywał. Już po wejściu do klasy zajęła wolne miejsce i powoli zaczęła przygotowywać się do zajęć.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 23pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 44pkt+1pkt
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: bransoletka z wiecznych fiołków (+1 zielarstwo)

Lekcja eliksirów. Z pewnością mogła się nieco lepiej do niej przygotować, ale ostatnimi czasy miała naprawdę coraz mniej czasu na cokolwiek. Egzaminy, praca, a do tego obowiązki prefekta coraz bardziej ją przytłaczały. Czasami myślała o tym, że naprawdę zbyt wiele brała na siebie. Jak dotąd radziła sobie naprawdę nieźle, ale im bliżej końca roku tym większą czuła presję. Całe szczęście nie dotarła jeszcze do punktu, gdzie funkcjonowała właściwie jedynie na eliksirach.
Do klasy weszła nieco później niż zwykle. Od razu jednak odnalazła wolne miejsce tuż obok swojego najlepszego puchońskiego przyjaciela.
- Hej, Sky - przywitała się, zajmując wolne krzesło. - Jak samopoczucie?
Wolała chwilowo skupić się na nim. W końcu niedługo miał kończyć Hogwart, a do tego doszło mu sporo nowych obowiązków. Nic dziwnego, że chciała być na bieżąco i śledzić to, co działo się w życiu Schuestera.

@Skyler Schuester

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 2
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 3
Humor przed zajęciami: 4/10
Dodatkowe przedmioty punktowane: —

Daleko jej było do kłębka nerwów, ale jeszcze dalej do kwiatu lotosu unoszącego się na spokojnej, niewzburzonej tafli jeziora. Starała się nie panikować, ale fakt, że każdy dookoła trąbił o egzaminach, w ogóle jej w tym nie pomagał. Na dodatek była koszmarnie niewyspana, OPCM o ósmej działał może i pobudzająco (całe szczęście, że nie mieli dziś z rana historii magii), ale nie mógł zastąpić porządnej dawki snu, której odmówiła sobie na rzecz referatu do Craine'a – za bardzo się go bała, żeby poświęcić na pracę do niego minimum czasu. Chociaż z drugiej strony kogo ona oszukiwała? Bez względu na starania, Patton i tak nie będzie zadowolony.
Zatrzymała się przy ławce zajętej przez @Drake Lilac z zamiarem zapytania go, czy może się dosiąść, ale zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, obszerny podręcznik do eliksirów, który trzymała w rękach, wyleciał jej z nich i z hukiem roznoszącym się po sali uderzył o ławkę. No, teraz to na pewno przykuła uwagę Drake'a, takim powitaniem obudziłaby nawet zmarłego. Powstrzymała się przed przekleństwem i przywołała na twarz wymuszony uśmiech.
— Mogę? — zapytała mimo wszystko, modląc się, żeby nie usłyszeć odmowy. Chyba by stąd uciekła. Co za żenada.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 7pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 5pkt
Humor przed zajęciami: 8/10
Dodatkowe przedmioty punktowane: —

Egzaminy zbliżały się wielkimi krokami - właściwie były tuż za pasem. Smith jednak wyjątkowo w tym roku... właściwie w ogóle się nimi nie przejmowała. Po zeszłorocznych OWUTEMach egzaminy na studiach wydawały się wręcz nieważne - w końcu musiała je po prostu zdać, żeby przejść na następny rok. Na dobrą sprawę oceny z ostatniego roku dopiero jakkolwiek się liczyły, razem z pracą dyplomową. No i wyniki z OWUTEMów, które miała już za sobą. Poza tym, cóż - nie ukończywszy szkoły pracowała już w upatrzonym przez siebie zawodzie, więc ewentualnymi wynikami mogłaby otworzyć sobie jedynie drogę awansu w górę.
Co innego Shaw, który przecież mierzył w karierę Łamacza Zaklęć - a bez ukończonej wyższej szkoły magicznej nie miał co liczyć na ten wakat w Gringottcie. Papierologia, co zrobić.
— W sumie to nawet nie wiem czy będę w tym roku zdawać eliksiry na egzaminach... — mruknęła do swojego towarzysza, kiedy oboje wchodzili do królestwa profesor Dear. Smith rozejrzała się po obecnych - których znowuż nie było tak wiele - unosząc dłoń w ramach powitania znajomych twarzy. Bez większej zwłoki, po prostu zajęła jedno z wolnych miejsc, poprawiając jeszcze wiązanie krukońskiego krawata na piersi.

@Darren Shaw

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 0 pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 5 pkt
Humor przed zajęciami: 2 (zmęczony bo po pełni i czuje się jak gówno, no i zapewne OPCM mu poszło bardzo źle)
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

Miał nie przychodzić. Zapewne nauczyciele dobrze zrozumieliby, gdyby pominął kilka lekcji. Jednak pełnia była co miesiąc, a nikt nie dostosowywał egzaminów, testów czy sprawdzianów do jego przypadłości. Powinien się przystosować i przyzwyczaić, ale to było jak rak, może nie zabijało w taki sposób jak mugolska choroba, ale oddziaływało niemal zawsze. Oczekiwał, kiedy zaatakuje, miał podaną datę, wiedział, kiedy to nastąpi. Zawsze się denerwował, jakby bał się, że utraci kontrole, a po tym wszystkim, kiedy blask księżyca na nowo czynił go chłopcem — miał to wszystko w dupie. Zbyt zmęczony na myślenie, chociaż jego ciało z czasem lepiej znosiło przemiany, on psychicznie już nie tak dobrze. Zawsze stawiał jakąś kropkę nad "i". Nie miał nawet czasu, kiedy powtórzyć na eliksiry. Spodziewał się, że nie pójdą mu najlepiej. Naprawdę nie zamierzał kiblować w piątej klasie, w końcu w tamtym roku przykładał się do nauki. Za to ostatnio zaniedbał poważnie swoją edukację i może było to spowodowane mało stabilnymi warunkami mieszkalnymi. Właściwie były jak najlepsze, ale dziwnie mu się mieszkało z niemal obcym dla niego krewnym. Fenrir zastanawiał się, czy może po prostu nie potrafi się przystosować, albo ma tak nasrane w głowie, że te wszystkie życiowe traumy bez rodziców i jego filozoficzna natura, spowodowała zaniedbanie w nauce. Pewnie nałożyło się na to wiele czynników. Nie myślał o niczym konkretnym. Dzisiaj był po prostu zmęczony, nawet na przejmowanie się gruntownym powtórzeniem z eliksirów, a powinien, patrząc na niego i te całe przygotowanie do zajęć, którego w żaden najmniejszy sposób nie zrealizował.

Był nieco ospały przez ostatnią pełnię, ale z rana rozbudził się nieco porządnym zaklęciem wodnym prosto w twarz. No ale wiadomo że takie rozbudzenie się nie trzyma na długo. Na szczęście @Hope U. Griffin odkryła bardzo ciekawy sposób żeby nie zasnął nad notatkami, które właśnie czytał. Kiedy książka dziewczyny huknęła o blat, on prawie podskoczył. -Tak, pewnie.- Odpowiedział na pytanie dziewczyny nadal będąc nieco oszołomionym po tak niespodziewanym huknięciu. W sumie mógł kupić wcześniej jakiś eliksir czuwania i zażyć przed lekcją.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 1
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 2
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: —
Czy ona zawsze musiała być spóźniona? Czy chociaż raz, jeden jedyny raz, nie mogła normalnie wstać na czas? Oczywiście że nie, na dodatek to głupie dormitorium Gryfonów musiało być tak daleko od klasy eliksirów, trzeba było być Puchonem, naprawdę, w nosie miała, że absolutnie tam nie pasowała, nie musiałaby teraz kłócić się z ruchomymi schodami, które jak na złość, postanowiły skręcić w złą stronę. Maguire nie zdąży skończyć szkoły i dostanie jakiejś zapaści przez te swoje poranne biegi. Oczywiście na śniadanie, standardowo, zaspała. Była głodna, zła i niewyspana, a na dodatek biegła na eliksiry. Pamiętała co się stało na ostatnich eliksirach i o tym jak całkowicie zażenowana ostatecznie skończyła. Miała tylko nadzieję, że profesor Dear nie będzie miała jej ostatniej lekcji za złe. To nie tak, że Ruby nie lubiła eliksirów – jej po prostu nie wychodziło, choćby nie wiem jak się starała i nic kompletnie nie potrafiła z tym zrobić. Potrafiła zapamiętać w ułamek sekundy czego przy jakim stworzeniu nie robić, natomiast ile razy należało zamieszać w kociołku przy warzeniu eliksiry wig genowego? Czarna magia. Wciąż miała ochotę zapaść się pod ziemię, kiedy myślała o ostatniej lekcji i o tym jak przepięknie zarzygała lochy. Merlinie, dlaczego zawsze ona?
Niemalże spadła ze schodów, gdy te w końcu wysłuchały jej gorących próśb o skręcenie w prawo, a zegarek na jej nadgarstku jasno wskazywał, że nie zostało jej dużo czasu. Niech cholera to wszystko weźmie, nienawidziła poranków, tak samo jak marchewki, chociaż obie te rzeczy biły się o pierwsze miejsce na jej liście „top 10 znienawidzonych rzeczy”. Wparowała do klasy i szybko się rozejrzała po wnętrzu pomieszczenie, z ulgą stwierdzając, że nauczycielki jeszcze tam nie było. Czyli nie miała aż takiego pecha. Widząc, że Hope siedzi z kimś innym, szybko zlokalizowała @Mulan Huang. Podeszła do niej i nie pytając nawet o pozwolenie, rzuciła torbę obok Huang i zaczęła zawiązywać, całkiem nieudolnie, krawat, bo wcześniej nie miała na to czasu. Naprawdę, kogo obchodził jakiś krawat, kiedy w grę wchodziło pięć minut więcej snu?
— Gdzie moja kura? — rzuciła, szczerząc zęby w kierunku Gryfonki i nawiązując do ich ostatniej transakcji galeonów.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 10
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 8
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

Koniec roku zbliżał się nieubłagalnie a za tym szły egzaminy końcowe. Nie było to pocieszające, egzaminy równa się stres i dużo nauki. Sunny nie była jakaś wybitna w.. W? W sumie to w niczym nie była specjalnie uzdolniona. Lekcja eliksirów miała odbyć się dzisiaj.
Spokojnym krokiem ruszyła w stronę klasy gdzie odbywały się lekcje i po kilku minutach pojawiła się przed drzwiami. Weszła spokojnie i omiotła wszystkich zebranych wzrokiem. Było już kilka osób a lekcja miała się lada chwila zacząć. Zatrzymała wzrok na ułamek sekundy na Puchonie, który rozmawiał z jakimś nieznanym jej Ślizgonem. Znała tą jedną osobę, ale nie chciała wchodzić z nią w żadne interakcje chyba że będzie do tego zmuszona. Westchnęła bezgłośnie odwracając wzrok od Lowella i usiadła gdzieś na uboczu z dala od ludzi i szeptów.
Wbiła wzrok w ścianę i spokojnie czekała na nauczyciela nie zwracając większej uwagi na to co działo się wokół niej. Jeszcze chwila i lekcja się rozpocznie a ona będzie mogła zająć się i skupić na tym co będą dzisiaj robili. Świetnia, na to właśnie czekała. Powtórka przed egzaminami końcowymi.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 16
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 5
Humor przed zajęciami: 4
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

  Miał wrażenie, że to nie był do końca jego dzień.
  Na obronie poszło mu mocno średnio – klasę opuścił z poczuciem, że powinien był sobie poradzić lepiej, że stać go było na więcej. Nie roztrząsał jednak swojego marnego popisu w drodze ku lochom, gdzie czekała ich powtórkowa lekcja z eliksirów, pozwalając swoim myślom swobodnie orbitować wokół innych tematów, prawie w ogóle nie związanych ze studiami i zbliżającymi się coraz większymi krokami egzaminami końcoworocznymi; w powietrzu już zaczynało być czuć tą napiętą atmosferę związaną z tym najmniej lubianym okresem większości uczniów oraz studentów.
  Sam się tym praktycznie w ogóle nie stresował – nikt nad nim nie wisiał, nikt od niego niczego nie wymagał, poza może nim samym. Presja była znacznie mniejsza, a i pula przedmiotów ograniczona do tych, w których czuł się raczej pewnie. W dodatku miał tyle innych rzeczy na głowie, że nie miał zwyczajnie czasu, żeby się jeszcze tym przejmować.
  Eliksiry były jednymi z tych, do których miał zamiar podchodzić, więc omijanie zajęć powtórkowych było niewskazane – wciąż dobrze pamiętał swoje fiasko przy pierwszym podejściu do zeszłorocznego egzaminu i zdecydowanie wolałby nie mieć powtórki z rozrywki, więc taka gruntowna powtórka może mu się przydać. Mógł się dziś nie czuć w formie, ale to nie była żadna wymówka, żeby odpuszczać.
  Po wejściu do klasy krótkim salutem przywitał się ze znajomymi, by następnie opaść na jedno z wolnych miejsc i przygotować się do lekcji.

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 10
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa:1
Humor przed zajęciami: 5
Dodatkowe przedmioty punktowane: -

Nauka, nadrabianie straconych lat w szkole i znów nauka. Tak wyglądały ostatnie dni Hope w szkole. Miała tyle do nadrobienia, że już nie mogła się w tym połapać.
Koniec roku zbliżał się wielkimi krokami a to oznaczało, że tak samo dużymi krokami zbliżały się egzaminy. Nie dało się tego w żaden kompletnie żaden sposób uniknąć i dziewczyna doskonale zdawała sobie z tego sprawę. Tak więc nie omijała żadnych lekcji i wcieliła się w pilną i przykładną uczennice z ogromnymi zaległościami.
Słysząc o lekcji eliksirów zmrużyła lekko oczy, ale w inny sposób nie zareagowała. Przygotowała się do wyjścia na lekcję i szybkim krokiem ruszyła w stronę klasy z nadzieją iż nie przyjdzie spóźniona.
Weszła do klasy i zajęła wolne miejsce z tyłu a ulga zalała jej ciało. Nie spóźniła się to był dobry początek. Rozejrzała się po klasie nie zatrzymując na nikim spojrzenia na dłużej niż ułamek sekundy. Znała tylko jedną osobę, no cóż Crowe nie była zbyt towarzyska to nie żadna nowość. Rozsiadła się wygodnie na krześle i wbiła wzrok w drzwi czekając na nauczycielkę. Dziś mieli powtarzać materiał do egzaminów a to dla niej świetna okazja by nadrobić zaległości z eliksirów. Nie była szczególnie dobra wręcz mierna, ale zawsze można się czegoś nauczyć.

Długopisy zdecydowanie były tym, czego czarodziejom brakowało. Max osobiście też wolał korzystać z mugolskiej technologii w tym wypadku. Żałował nawet, że szkoła jest tak nastawiona negatywnie na elektryczność, dużo szybciej i łatwiej mógłby prowadzić zapiski w wersji elektronicznej. Na szczęście istniały jeszcze samopoiszące pióra, które często ułatwiały robotę.
Obydwoje byli widocznie w świecie swoich zadań. Maxowi jednak to nie przeszkadzało tak samo, jak natłok obowiązków, jakie na nich zrzucano. W tym momencie szkoła była dla niego przede wszystkim tym i nie chciał tego zmieniać. Raczej czułby się przytłoczony, gdyby zmuszano go do takiej samej ilości interakcji społecznych.
-Zobaczymy, jaki Ty będziesz dla nich miłościwy. - Zażartował wiedząc, że puchon chce ubiegać się o posadzę asystenta nauczyciela od przyszłego roku szkolnego. Jakby nie było, wyniki uczniów na egzaminach wpływały też na ocenę roczną pracy kadry, a nikt nie chciał źle na tym wyjść. - No tak, na ich temat to trudno niczego nie powiedzieć, choć osobiście z Voldziem bym uważał, nie jeden belfer pewnie go tu pamięta i jest gotów poprawić nawet najmniejsze niedopowiedzenia. - Jakby nie było, bitwa o Hogwart miała miejsce jakieś niecałe trzy dekady temu i wielu ze szkolnych nauczycieli zapewne samemu było wtedy uczniami w tych murach. Max chętnie porozmawiałby z nimi na temat tego, jak obrona zamku faktycznie wyglądała gdyby nie fakt, że mógł to być dla nich ciężki temat do wspominek.
-Nawet jakby miało zadziałać raz, to zawsze kilka przeciwników z głowy. Sam bym na to nie wpadł. - Przyznał, kodując pomysł Lowella na wypadek, jakby kiedyś akurat miał się mu zj jakiś powodów przydać.
Zauważył to spojrzenie w stronę kończyny. Zamilkł na chwilę, jakby bił się z myślami, lecz ostatecznie uznał, że skoro Feli i tak wtajemniczył go po krótce w sprawę, to nie zaszkodzi się odezwać.
-Wiesz... Myślałem trochę o tym. - Zaczął niepewnie, wzrokiem wskazując na rękę. -Mój oj.. Opiekun prawny jest neurochirurgiem, mógłby załatwić Ci jakąś rehabilitację. Może to nic wielkiego, ale może przyspieszyłoby proces rekonwalescencji i zwiększyło szansę na odzyskanie pełnej sprawności. - Wywalił z siebie nieco ciszej, by nie zwracać uwagi ewentualnych ludzi wokół. Chociaż tyle mógł dla niego zrobić po tym, jak ten wciąż wspierał go w tej pokurwionej sytuacji.
-To brzmi jak świetna zabawa, pewnie nie możesz się doczekać, co wymyślą w tym roku. - Rozbawiony wyobraził sobie jakiś chory scenariusze egzaminacyjny. Nie wątpił jednak, że tamten cios musiał boleć szczególnie, jeśli Lowell miał jeszcze wtedy jaja.
-Zwykłe Perfossus do wyjebania dziury, Engorgio powiększyłem roślinki żeby ją zakryć no i potem trochę zabawy iluzją przy pomocy lekko zmodyfikowanego Abvicio, Exemplar i Morfio. - Zaczął recytować działania, jakich podjął się, by stworzyć tę zakamuflowaną pułapkę. W transmutacji czuł się dużo lepiej niż w zwykłych zaklęciach i przy okazji powtórek widział, że wychodzi mu ona naprawdę dobrze.
Wzrok ślizgona padł na witającego się z nimi @Lucas Sinclair. Przywitał się z kumplem, lecz w oczach Maxa pojawiła się nutka niepewności i zmartwienia. Prefekt nie wyglądał najlepiej. Widocznie on też miał teraz ciężki czas. Solberg chciał podnieść się i podejść do niego, ale ostatecznie uznał, że lekcja może nie być odpowiednim momentem na takie pogaduszki. Obiecał sobie złapać go po wyjściu z klasy.
Machnął też ręką do @Skyler Schuester i @William S. Fitzgerald , którzy pojawili się w progu sali. Ani się obejrzał a z pustej, zimnej klasy zrobiło się tu nie małe zebranie uczniaków gotowych na pogrom u Dear.

@Felinus Faolán Lowell

Ilość punktów w kuferku z eliksirów: 9pkt
Ilość punktów w kuferku z zielarstwa: 3pkt
Humor przed zajęciami: 9/10
Dodatkowe przedmioty punktowane: —

  - Ja nie wiem - wzruszył ramionami Darren. Nie był zdziwiony, że Jess myślała o rezygnacji z tego egzaminu - w końcu akurat w pracy tłumacza znajomość receptur i przepisów przydać się praktycznie nie mogła. Z drugiej strony łamacz klątw czy rzeczoznawca - istniały jakieś niszowe możliwości, podczas których wiedza ta mogła mu się przydać choćby do tego, by w magicznej aptece spytać o odpowiedni eliksir, który mógłby pomóc mu w przeciwdziałaniu takiej i owakiej klątwy czy uroku. Choć z drugiej strony, w takich momentach lepiej byłoby po prostu skontaktować się ze specjalistą... - Nie ma co brać na siebie za dużo, coś o tym wiem - dodał, wzdrygając się na myśl o zimowym semestrze w Hogwarcie, który upłynął mu pod znakiem niewyspania i zesztywniałego od drzemek na księgach karku.