Bar "Syreni śpiew"

First topic message reminder :

Bar "Syreni śpiew"

Wchodzisz dużymi, dębowymi drzwiami, do jednego z niezliczonej ilości barów w tym mieście. Choć mało popularne jest to miejsce, już od progu dostrzegasz bogaty bar, parę krzeseł i duże, brązowe kanapy stojące przy niewielkich stolikach. Za barem stoi wysoki brunet, który swoim uśmiechem złamał już niejedno dziewczęce serce. W tym miejscu oprócz znakomitego jedzenia, przystojnego barmana i najlepszych alkoholi możesz znaleźć jeszcze jedno urozmaicenie – pierwsze, niepowtarzalne, oryginalnie i nadzwyczajne czarodziejskie karaoke! Na wielkiej, pustej ścianie barman jest w stanie wyświetlić tekst każdej piosenki. Nie myśl jednak, że to będzie takie proste. Przy pierwszej już piosence zorientujesz się, ze twój głos będzie subtelnie zmieniony w małpę, krowę, znajomego… Albo twoją teściową! Nigdy nie wiesz kim na ten jeden utwór się staniesz! Zaryzykujesz?

Zasady karaoke:
Piosenkę możecie zażyczyć sobie dowolną, wykonanie jednak może być kwestią przypadku. Rzucamy na to trzema kostkami.

Pierwsza kostka określa, jaki typ głosu ci się trafi:
Parzysta – głos ludzki
Nieparzysta – głos zwierzęcia

Druga kostka określa, jakie zwierzę lub osobę wylosowałeś:

Lista dla głosu ludzkiego:
1 – dowolny znajomy z Hufflepuffu
2 – dowolny znajomy z Ravenclowu
3 – dowolny znajomy z Gryffindoru
4 – dowolny znajomy z Slytherinu
5 – dowolny nauczyciel lub pracownik szkoły
6 – dowolny członek twojej rodziny lub twój głos

Lista dla głosu zwierzęcego:
1 – dowolny ssak
2 – dowolny ptak
3 – dowolne magiczne stworzenie
4 – mieszanka zwierząt (ptak z ssakiem)
5 – mieszanka zwierząt (ptak z magicznym stworzeniem)
6 – mieszanka zwierząt (ssak z magicznym stworzeniem)

Trzecia kostka decyduje, jak dobrze ci poszło śpiewanie (czym wyższy wynik tym lepszy)

Osoba śpiewająca po swojej piosence typuje kolejną osobę do karaoke ( z obecnych na miejscu, najlepiej też na forum by nie czekać na przybycie danej osoby)

wykon: 65

Nie wnikał głębiej w to niespodziewane płomienne uczucie, które wybuchło między Gwen a kolesiem z baru, bo rzeczywiście w porównaniu z r e f r e n e m który zaraz mieli zaśpiewać nic nie było istotne. Piał sobie beztrosko do mikrofonu, skupiony na choreografii, drinku, utrzymaniu równowagi, ogólnie wszystkim poza skargą, która właśnie trafiała do barmana - może to i dobrze, bo gdyby był jej świadomy, to prawdopodobnie obudziłby się w nim wewnętrzny prawnik i zamiast śpiewać, pognałby tam się wykłócać że śpiewać każdy może, trochę lepiej lub trochę gorzej, ale nie o to chodzi jak co komu wychodzi.
- Mówią mi... OLEJ GO OBUDŹ SIĘ I PRZESTAŃ ŚNIIIIĆ - huknął z mocą kolejną zwrotkę, nachylając się do Gwen jakby śpiewał do niej, a potem postanowił dodać mocy tym słowom za pomocą tańca, puścił więc mikrofon i porwał towarzyszkę w objęcia czegoś co przypominało tango połączone z rehabilitacją po ciężkim urazie obu kolan. Zwieńczył całość próbą efektownego odchylenia tanecznej partnerki w profesjonalnej figurze. No, prawie mu się udało.

wykon: 85

Refren wydawał się być jedynym, co mogłoby ich teraz uratować przed niechybną bójką za garażami, a nawet i to nie było pewne, bo Gwen odkąd skończyła dwanaście lat to bójek za garażami i ciastek maślanych do kawy nie odmawiała. Dżaga jednak zagorzała w jej sercu, wybrzmiewając wszystkimi wesołymi nutami, a choć uważne (na tyle na ile uważne może być najebane) spojrzenie podążało za cieniasem skarżypytą, a jeszcze gorsze spojrzenie wylądowało na merlinowego ducha winnym barmanie, sprawiającym rażenie, jakby walczył ze sobą czy zachować godność, czy przychylić się skardze klienta, by już nie musieć słuchać tego wykonu Dżagi.
- ...ŻE WYLECZE KIEDYŚ SIEEEE - jakiego leczenia by się nie podjęli, prawdopodobnie w wypadku Gwen byłoby średniego kalibru sukcesem, więc szkoda trwonić czasu, jednakże rehabilitacja po tanecznym wygibasie Ryana z pewnością będzie potrzebna, bo choć drobiła nogami w lewo i prawo próbując utrzymać równowagę, to jednak przechylona w tył poddała się grawitacji zupełnie, wypierdalając na głowę i tym samym jednocześnie ciągnąć Maguire'a za sobą na glebę, w rytm chorej na wrzaski, chorej na słowa.

Podczas gdy Dżaga była chora aż mnie boli głowa, Ryan zaliczył bolesne zderzenie z podłogą, a raczej z Gwen, która na szczęście okazała się być niezłym amortyzatorem, więc i z tego upadku wyszedł bez szwanku, a tak mu się przynajmniej zdawało w tym momencie. Prawdopodobnie dopiero następnego ranka miała go zaskoczyć ilość siniaków i nadwyrężonych kończyn - o ile nie zdominuje ich ból głowy po strawieniu wszystkich degustowanych nalewek i drinków. Dramatyczny upadek wywołał zatrwożenie publiczności oraz wielką wesołość Ryana, który zamiast jakoś się przejąć że uszkodził swoją przyjaciółkę, śmiał się jak skrzat do skarpety i nie mógł powstrzymać głupawego chichotu. W końcu, z nieocenioną pomocą barmana, udało im się wstać, niestety tylko po to, by następnie zostać wyproszonym z baru. W pierwszym odruchu chciał protestować, ale jak tylko znalazł się w pionie, to się zorientował że od tej karuzeli śmiechu zrobiło mu się niedobrze. Chwycił więc Gwen pod ramię i posłusznie pociągnął ją w stronę wyjścia niezbyt zgrabnym slalomem.
- Wspa... wspaniały to był wieczór, nie zapomnę go nigdy - wyznał uradowany, a z reszty wypadu juz niewiele pamiętał.

|ztx2

Strona 12 z 12	Strona 12 z 12 • 1, 2, 3 ... 10, 11, 12