Chodziło raczej o kwestię znęcania się fizycznie nad kobietami a nie łażenie od jednej do drugiej. Jednak, kwestia łażenia od jednej panienki do drugiej... Nie, tego nie praktykuje już od pewnego czasu... Powiedzmy, że ma swoje ulubienice. Jednak i to nie musi się martwić. Jego wszystkie kontakty niemalże umarły wraz z jego zaszyciem się w mieszkaniu. I wcale się nie dziwił, że tak się sprawy potoczyły. Poza tym, ganiać za dziewczynami mogą chłopcy. On tego nie robi, nie szuka na siłę, one same przychodzą i odchodzą.
Szczerze? Przez myśl mu nie przeszło, że Adrienne spróbowałaby gdzie indziej. Jeżeli on byłby w pobliżu oczywiście, jak teraz, kiedy mniej więcej wiedzieli na czym stoją. Nie przejmował się tym, z kim się dziewczyna prowadza bo wiedział, że żaden nie wpłynie na nią tak, jak on. Nikt nigdy mu nie dorówna w tej sferze. Zbyt pewny siebie? Nie. Po prostu to wie. Zwykłe stwierdzenie faktów.
Bo miało brzmieć poważnie! On był poważny! No prawie. Spojrzał na Adrienne.
-Możemy wrócić tam razem...-Powiedział spokojnie i zmarszczył brwi, bo w jego ustach zabrzmiało to dziwnie i zwyczajnie źle. A co do powrotu do Londynu, jeszcze chwila i skończą się wakacje... Będzie miała swój wymarzony Hogwart. Czy jego słowa nie nawiązywały również do tego powrotu? Mhm. -Będziesz musiała w końcu zobaczyć moje mieszkanie...-Powiedział i zerknął na nią, rozbawiony. Tak właściwie, mógłby ją zabrać tam już teraz... Nie było ku temu żadnej przeszkody.

Nie, nie i jeszcze raz nie. Anthony na pewno nie był taki. Może i niekiedy traktował kobiety jak zabawki, ale w innym tego słowa znaczeniu. Na pewno nie fizycznie, ona nikomu by w to nie uwierzyła. Skoro tak by było, to doskonale wiedział, że Adrienne poszłaby za nim w ogień, wykorzystałby ją i do widzenia, tak? A jednak nigdy jej tego nie zaproponował trzymał dystans, choć niekiedy Adrienne miała na to ochotę, w końcu jest dorastającą kobiety tak? To jest normalna rzecz i nie ma się tutaj czego wstydzić. Puchonka jednak nie jest osobą, która od razu wskoczyłaby komuś do łóżka, o nie. Ona musi osobnika dobrze poznać, pokochać go to przede wszystkim, a Anthony jest już na takiej liście. Jednak nie śmiała mu to zaproponować bądź też zrobić coś w tym kierunku. Zresztą to powinien mężczyzna o takie sprawy w związku dbać, a nie ona. Ale jeżeli się nie doczeka to chyba będzie musiała wziąć sprawy we własne ręce.
Spróbowała, ale wtedy Anthony'ego nie było, ona sama nie wiedziała na czym stoi, więc nie miała zamiaru na niego czekać, wtedy była jeszcze na niego wściekła i chciała o nim zapomnieć, a stwierdziła, że takie będzie najlepsze rozwiązanie, ażeby zapomnieć, jednak nie, nie potrafiła. Zbyt bardzo kochała tego ślizgona, ażeby tak po prostu o nim zapomnieć.
- Masz mieszkanie? Ja również muszę coś dla siebie znaleźć... - mruknęła i westchnęła. Kompletnie nie wiedziała od czego zacząć, gdzie szukać.

Jaki był a jaki nie był... Ta kwestia chyba nigdy nie zostanie rozstrzygnięta. Nie muszą się nad nią cały czas zastanawiać, bo nie o to w tym wszystkich chodzi. Poza tym, nie lubił jak brano go pod lupę, czy ktokolwiek to lubi? Nie.
Chyba doszli już do momentu, w którym spokojnie mógł powiedzieć, że się nią bawił. Robił z nią cokolwiek chciał. Nawet nie potrafiła wyprzeć go z pamięci, bo tak powiedział. Nie potrafiła zapomnieć, przestać... Kochać? Nigdy tego nie zrozumie. Naprawdę. Jest to ta sfera, kompletnie dla niego niepojęta.
Łohohoh, przeszli już ten level i mowa o sprawach łóżkowych? A no to jest bardzo ciekawe, pozwól, że przyniosę sobie popcorn i usiądę wygodnie na kanapie. Zawsze wyobrażał sobie, że zaczyna się rumienić jak tylko pomyśli o tych sprawach, nie wiedział czemu, właśnie tak wyobrażał sobie Adrienne. Niewinna, słodka, delikatna i kompletnie nieświadoma. To poniekąd to, co go urzekło... Ponownie znalazł taką osobę i ponownie chciał ją zniszczyć?... Proszę, nie wyciągaj tego teraz...
-Nie wiesz?-Zmarszczył brwi, jakby próbował sobie przypomnieć czy jej o tym wspominał czy jednak nie... Coś jednak mu mówiło, że wspominał o tym drobnym fakcie. No nic. Wzruszył delikatnie ramionami.-Masz czas... Poza tym, jeszcze się uczysz, prawda? Nie musisz się spieszyć. Ja zrobiłem to jedynie z braku wyjścia.-Powiedział, dosyć... Mhm, ostro? Nie będzie się tutaj żalił... Owszem, nie miał wyboru, ale nie żałował. W końcu i tak od dłuższego czasu o tym myślał.

[i to bd mój ostatni odpis przed wyjazdem ;P ]

Miała czas? Jak to ma czas? Nie ma go ani trochę. Od początku roku studenci mają problem z zamieszkaniem w Hogwarcie. Zresztą wiadomo na studiach potrzeba o wiele więcej czasu na naukę, więc musiała się za nią dobrze wziąć skoro na nie idzie. Inaczej by na nie nie szła i miałaby święty spokój. Ale doskonale wie, że z tym wiążę się praca i związane z mieszkaniem wydatki. A jak na razie nie miała ogrom pieniędzy, ażeby sobie na to pozwolić. Słyszała, że Sara chciała z nią porozmawiać na dość ważny temat i szczerze powiedziawszy dopiero teraz jej się to przypomniało.
Może i wspominał, ale przecież dziewczyna nie ma notatnika w głowie i trudno jej było zapamiętać każde słowo wypowiedziane z ust ślizgona.
- Ja też nie mam wyjścia. W Hogwarcie nauka zazwyczaj odchodzi na bok, nie da się skupić, a na studiach trzeba się wziąć za siebie, nie prawdaż? - zapytała i westchnęła. Nieco się obawiała tych studiów, ale co będzie to będzie.
- Wiesz co muszę już iść. Sara ma do mnie jakąś ważną sprawę. - mruknęła.
Pocałowała go w policzek, wstała i poszła w swoim kierunku.
/zt