Medis punkt

Medis punkt

To miejsce, w którym możesz liczyć na pomoc medyczną czy też na to, że może pielęgniarka na szybko udostępni Ci potrzebne leki. Oczywiście tylko wtedy, gdy okażesz kartę turysty, która musiała zostać Ci wręczona przy zakwaterowaniu Cię w łódce mieszkalnej. Bez niej nie masz szans na uzyskanie tu pomocy. Niewielka poczekalnia skąpana w promieniach słońca zwykle jest zaludniona, a drzwi do gabinetu szczelnie zamknięte. Obok znajduje się salka, w której przeprowadzane są okazjonalnie dla przyjezdnych szkolenia z pierwszej pomocy. Niewielkie pokoje na górnym piętrze służą za prowizoryczny szpital dla tych co bardziej poobijanych.

Podczas gdy wszyscy uczniowie i studenci, biorący udział w wakacyjnym wyjeździe, pakowali do swoich kufrów stroje kąpielowe i krótkie spodenki, tak Sevi wybierała ze swojego dobytku całe serie bandaży, eliksirów leczniczych i opatrunków wszelkiego rodzaju. Dla niej zbliżający się wyjazd nie był przerwą w obowiązkach, a testem umiejętności i podejmowania szybkich decyzji, wiadomo przecież, jak głupie wypadki przydarzają się ludziom w czasie wolnych chwil, kiedy nie myślą za bardzo o konsekwencjach, a skupiają się tylko na czerpaniu z życia garściami. Moonlight nie była usatysfakcjonowana stanem punktu medycznego, w którym miała się ulokować, jednak kiedy poustawiała na parapetach hodowane przez nią rośliny o właściwościach leczniczych, przyciemniła trochę okna, żeby mocne słońce nie raziło aż tak bardzo w oczy i zadbała o to, żeby temperatura w pomieszczeniu była chociaż trochę niższa, sprawy zaczęły wyglądać lepiej. Dyrektor Hampson polecił jej zaraz na początku wyjazdu zorganizować kurs pierwszej pomocy, coś w rodzaju akcji „bezpieczne wakacje”, a Sevi przytaknęła ochoczo, uznając to za świetny pomysł. Może zwiększenie świadomości młodych urlopowiczów sprawi, że w tym roku wszyscy wrócą do szkoły tylko z przyjemnymi wspomnieniami? Brunetka przygotowała pomieszczenie punktu medycznego i czekała na zbierających się uczniów i studentów, by rozpocząć pierwsze zajęcia z cyklu.
- Kochani, cieszę się, że tak licznie postanowiliście wziąć udział w kursie, zapewniam was, że pierwsza pomoc to umiejętność, którą warto posiąść. Oczywiście nie życzę wam, żebyście kiedykolwiek znaleźli się w sytuacji, w której czyjeś zdrowie lub życie będzie od was zależne, ale lepiej znać kilka przydatnych zaklęć, czyż nie? – przywitała wesolutko wszystkich zebranych, po czym zamknęła drzwi do pomieszczenia i obwieszczając wszem i wobec, że pora rozpocząć zajęcia, rozstawiła w równych odstępach magiczne fantomy, które zostały przez nią tak zaczarowane, że miały zachowywać się jak prawdziwe przypadki medyczne. - Będziemy ćwiczyć na tych oto fantomach, które macie przed sobą, Wyglądają bardzo realistycznie i uwierzcie, że będą reagować jak żywi ludzie poddawani różnym procedurom, dlatego musicie traktować swoich pacjentów z należytą troską! Na początek zaczniemy od leczenia choroby lokomocyjnej. Żałuję, że nie zdążyliśmy przećwiczyć zaklęcia Kinetosis przed wyjazdem, bo pewnie część z was odczuła nieprzyjemne skutki podróży do Indii, ale miejmy nadzieję, że wszyscy pięknie je sobie przyswoicie i podróż powrotna minie już bez niespodzianek! Formuła zaklęcia to oczywiście Kinetosis, z akcentem na to, powtórzycie wszyscy ze mną: Kinetosis... Pięknie! Różdżką musicie wykonać powolny, okrężny ruch, jakbyście chcieli nim obrysować twarz chorującej osoby. Róbcie to spokojnie, jakbyście chcieli okiełznać szalejący błędnik i ściskający się żołądek. Musicie też pamiętać o tym, by nie nadużywać zaklęcia, bo z czasem organizm uodporni się na jego działanie i nie będzie przynosiło żadnych efektów. Tak więc zajmijcie się swoimi pacjentami, do dzieła! – wyjaśniła wszystko Moonlight, po czym klasnęła w dłonie, by zarządzić start części praktycznej, a wszystkie fantomy jak na zawołanie zaczęły się kręcić i jęczeć jak osoby, które czują się bardzo niedobrze i miałyby za chwilę zwrócić swoje śniadanie. Kobieta zaprezentowała jeszcze działanie zaklęcia na swoim pokazowym fantomie, po czym zaczęła krążyć pomiędzy kursantami, radzącymi sobie z zaklęciem lepiej lub gorzej, by udzielać indywidualnie cennych wskazówek lub korygować drobne błędy i w między czasie rozdać każdemu prospekt, w którym można było znaleźć praktyczne informacje o eliksirach leczniczych lub roślinach, które można było wykorzystać wspomagająco w różnych przypadkach.
- Świetnie! Ponieważ wszyscy pewnie dalej jesteście trochę zmęczeni po podróży albo po prostu chcecie nacieszyć się urokami Indii, do których ledwo co dotarliśmy, na dzisiaj skończymy zajęcia. Gdy ćwiczyliście zaklęcie, rozdałam wam prospekty. Przejrzyjcie je i jeśli chcecie poszerzyć swoją wiedzę z zakresu uzdrawiania, proszę chętnych o wysłanie do mnie sowy z krótką notatką na temat tego, jakie eliksiry lub jakie rośliny wykorzystalibyście wspomagająco lub leczniczo w przypadku zwalczania skutków choroby lokomocyjnej lub różnych niemiłych historii żołądkowych. Po prostu napiszcie, co byście wybrali i w kilku słowach opiszcie zastosowanie, działanie i w przypadku mikstur, skład, a ja skoryguję ewentualne błędy lub skomentuję wybór. Jutro zapraszam was w samo południe na następne zajęcia, ale tym razem już pójdziemy w teren, by przećwiczyć pierwszą pomoc w warunkach bardziej realistycznych niż niemalże szkolne pomieszczenie, dlatego spotkamy się przed wejściem do jaskini. Nie wchodźcie do środka sami, poczekajcie na cała grupę. A teraz zmykajcie cieszyć się słońcem, do zobaczenia jutro! – podsumowała pierwszą część kursu, wyraźnie zadowolona z zaangażowania i postępów uczestników, po czym pożegnała wszystkich, poczekała, aż sala została uprzątnięta po zajęciach i wróciła do swojego tymczasowego gabinetu, by upewnić się, że miejscowy magomedyk w razie potrzeby zajmie się jej ewentualnymi pacjentami, kiedy ona uda się na plażę, by sprawdzić, czy woda faktycznie jest tak niebiańsko przyjemna, jak słyszała.

Kostki

Spoiler:

Kod
Pamiętajcie, bez kodu na końcu postu nie ma profitów z udziału w zajęciach!

Kod:: <zg> Akcentowanie:</zg> wpisz ilość oczek na kostce <zg> Gest:</zg> wpisz ilość oczek na kostce <zg> Ćwiczenie na fantomie:</zg> wpisz ilość oczek na kostce

Dodatkowe informacje

Spoiler:

Storm nie wierzył, że to jej się dzieje. Najpierw musiał zostać asystentem w Hogwarcie, do którego nie miał ochoty wracać. Zwłaszcza po śmierci Sunny. Siedzenie w szkole było jak siedzenie na szpilkach, jakby ktoś co chwila wbijał mu łokieć boleśnie w brzuch.
To jednak nie wszystko. Trener i Blythe chyba się nad nim postanowili znęcać. Pierwsza część wakacji minęła naprawdę pięknie! Dostał się do reprezentacji Anglii na mistrzostwa świata. Potem jednak wszystko zaczęło się walić. Najpierw trener oznajmił mu, że nadal musi asystować Arczibaldowi, potem przyszła zaś sowa od profesora, który pisał w liście, że jako asystent Storm musi zrobić kurs z uzdrawiania i przyjechać do Indii. I to by było na tyle, jeśli chodzi o wolne wakacje po mistrzostwach.
Zjawił się więc w Medis punkt, by wziąć udział w kursie. Wysłuchał ze znużeniem słów prowadzącej kurs, po czym przystąpił do zadania.
Nie chciało mu się, więc się nie przykładał, a co za tym idzie nie wychodziło mu to w ogóle, ani ruch nadgarstka, ani akcentowanie, aż tak bardzo, że potrzebował ćwiczyć więcej i potrzebował pomocy. Przy rzucaniu jednak zaklęcia na fantom udało się to idealnie! Widział zaskoczenie na twarzach, sam był zaskoczony, co zrobić, jednak ma się te ukryte dary w sobie.

Akcentowanie: 1
Gest: 3
Ćwiczenie na fantomie: 6

W sumie nigdy nie interesował się specjalnie zaklęciami z tej kategorii, ale cierpiąc na nadmiar wolnego czasu postanowił przystąpić do kursu. Charakterystyczny zapach szpitala od razu skojarzył mu się z Hogwartem i jego częstymi wizytami i pewnej dobrze znanej pielęgniarki, jednak widok przygotowanych fantomów pochłonął go całkowicie. Czegoś takiego nie oczekiwał i był ciekaw, jak to miało działać. Oczywiście wiedział, że to magia, ale chciał dowiedzieć się jak bardzo zaawansowana jej forma.
Właściwie nie miał na to zbyt wiele czasu. Jak tylko przyszedł czas, zabrał się za ćwiczenie zaklęcia na chorobę lokomocyjną. Wielka szkoda, że nie poznał go wcześniej. Cała podróż do Indii minęłaby mu o wiele lepiej, ale lepiej późno niż wcale, prawda?
Pierwsza część związana z akcentowaniem poszła mu perfekcyjnie. Co jak co, przyłożył się do właściwej wymowy zaklęcia. W duchu pogratulował sobie opanowania, gdyż poskromienie własnych emocji traktował jako coś osobistego w takich wypadkach. Zaraz też przeszedł do odpowiedniego ruchu różdżką. Tutaj trochę rozczarowała go jego własna trzęsąca się dłoń, ale co mógł poradzić. Jedynie dłuższe ćwiczenie rysowania okręgu w powietrzu pomagało. Zajmował się tym dostatecznie długo, aż tworzony kształt uznał za wystarczająco dobry. Nie miało być pięknie, ale skutecznie. Czas więc na część praktyczną.
Odpowiedni akcent przy wypowiadaniu Kinetosis i zakręcenie różdżką przed fantomem zadziałało, ale nie tak jak powinno. Wprawdzie przestał wydawać z siebie tek okropny jęk, jednak coś jeszcze słyszał. Grunt, że nie został obrzygany jak ktoś obok. Nie zniósłby tego zapachu i zwymiotowałby na własne buty. Przynajmniej tyle. Wygiął jeszcze lekko wargi w zwycięskim uśmiechu, po czym opuścił punkt medyczny, by - być może - znaleźć odpowiednie miejsce na napisanie listu do pielęgniarki.
[zt]
Akcentowanie: 4
Gest: 3
Ćwiczenie na fantomie: 5

Akcentowanie: 1
Gest: 6
Ćwiczenie na fantomie: 3 -> 6
Po wypadkach w Hogwarcie i wiecznym lądowaniu w Skrzydle Szpitalnym, gdy Gittan usłyszała o Kursie Uzdrawiania, musiała się na niego wybrać. Miała dość bycia skazaną na łaskę innych. Następnym razem się uleczy sama! Słuchała kobiety z przyjemnością. Miała taki przyjemny głos. Była konkretna, sprawiała wrażenie bardzo profesjonalnej osoby. Wraz z innymi powtórzyła formułę zaklęcia, wątpiąc w swoje zdolności. Gittan już tak mocno starała sie nadrobić zaległości w tym przedmiocie, że zaczęła być z niego całkiem dobra. Szkoda tylko, że aż tak bała się zajęć praktycznych. A co jeśli nie wyjdzie i inni zobaczą, jaka jest słaba? Źle wymówiła zaklęcie, coś poszło nie tak. Nie dała akcentu na "to". Moonlight podeszła do niej i od razu poprawiła błąd. Ruch różdżką już poszedł o wiele lepiej. Teraz był czas na praktykę, której Gittan okropnie się bała. Przerażona jękami fantoma aż się od niego odsunęła. Dobrze wyczuła moment, bo gdyby nie zareagowała zostałaby obrzygana. Świetnie. Ona ma jakieś okropne szczęście w Hogwarcie, jak nie poparzenia to rzygi. Jej pacjent na pewno nie był zadowolony. Kurs minął Gittan tak szybko, że chwyciła prospekty i opuściła Medis Punkt. Miała całe popołudnie na napisane wypracowania.
[zt]

Felicie czuła się całkiem dobrze na tych wakacjach i nawet włożyła na siebie magiczną koszulkę, której nadruk przedstawiał biegnące dwie osoby w stronę wody, a potem prześwitywał napis "summer paradise". Oczywiście kupiła ją tutaj na miejscu przed Zatoką Nandi, a teraz grzecznie szła w kierunku łódek... Chciała się wreszcie zapoznać ze wszystkimi współlokatorami, jednak jako prefekt doszła do wniosku, że może powinna w jakiś tam sposób dowiedzieć się co jest na rzeczy w najnowszych wydarzeniach i tak oto na tablicy ogłoszeń znalazła coś o kursie pierwszej pomocy. Biorąc pod uwagę to jak śmiesznie jej poszło na egzaminach tegorocznych z tego przedmiotu, to postanowiła nawet się tam przejść i gdy zawiązała różowe włosy wysoko w kitkę poszła do "Medis punkt", który swoją drogą uznawała za nazwę śmieszną i kojarzącą się tak z lekami, że na pewno próbowałaby doraźnie sobie pomóc niż by stanęła tam. W końcu jednak nabrała szalonej odwagi i podeszła do wątpliwego budynku, którego próg przekroczyła... Sevi była już w trakcie tłumaczenia paru spraw. Uśmiechnęła się zatem Fela, bo bardzo lubiła ich szkolną pielęgniarkę i podobało się jej podejście do uczniów. Z chęcią przystąpiła zatem do wykonywania zadania. Wymowa zaklęcia szła jej tak doskonale, że nawet uczyła kogoś po drodze wymawiać to dziwne słowo na "k" i nawet zaczęła się bawić brzmieniem kolejnych sylab, aż Moonlight zachęciła ją do tego, żeby przeszła do kolejnej części zadania, którą okazało się być wykonywanie ruchu różdżką. Dla Feli strasznie rączka się trzęsła mimo to nie poddawała się i dzielnie próbowała naprawić swoje poczynania. Dopiero jednak po interwencji pielęgniarki szkolnej udało się jej dojść do właściwego ruchu, który wykonać miała. Dzięki takiemu wsparciu przeszła do ćwiczeń na fantomie, które udało się jej brawurowo wykonać. Aż sama nie wierzyła, że może rzeczywiście ma do tego smykałkę i radzi sobie jakoś normalnie. Uśmiechając się zatem do wszystkich zebrała swoje rzeczy i wyszła z pomieszczenia dziękując za udział w zajęciach. Oczywiście obiecała również, że na następne też przyjdzie.

Akcentowanie: 4
Gest: 3
Ćwiczenie na fantomie: 4

Akcentowanie: 6
Gest: 5
Ćwiczenie na fantomie: 1>6

Po co w ogóle poszedł na ten kurs? Przecież nie był dobry z uzdrawiania, ale pomyślał, że coś takiego przyda mu się w życiu przyszłym. Daniel był nawet zadowolony z wakacji, przez pierwszy miesiąc wyjechał do rodziców by spędzić z nimi długi czas. Teraz trochę brakowało mu swojej służby, którą miał w swojej willi, ale będzie się musiał znów przyzwyczaić. Hmmm, Indie. Nienawidził tego kraju, nienawidził w ogóle Arabów. Dla niego to była niższa rasa, którą trzeba było tępić. Brudasy... Był nieco pesymistycznie nastawiony do tych wakacji, ale może będzie miał dobrych i ogarniętych ludzi w łódce. Właśnie, w łódce. Jak można mieszkać w łódce. I słyszał także, że pokoje się dzieli z kimś. Tylko, żeby łóżka nie były połączone... chyba, że ładna i nie mugolska dziewczyna, tak na to mógł się zgodzić. Przez jakiś czas miał problem samemu w odnalezieniu całego tego "Medis-punktu", więc zapytał się przechodzących Hindusów. Każde słowo mężczyzny go irytowało. Chciał jak najprędzej skończyć z nim rozmowę. W ogóle Daniel musiał długo mu tłumaczyć co chce, gdyż Arab nie rozumiał zbytnio języka angielskiego. Jak można nie znać angielskiego?! Nierób skończony, mugol jebany-pomyślał. Dopiero, gdy zobaczył jakiegoś ucznia uciekł od mieszkańca tego miasta i zapytał się dziewczyny. Ta mu już odpowiedziała. Uff jakie szczęście! Nie będzie musiał próbować rozmawiania z Arabami. Wszedł do tego Medis punktu i zaczekał, aż zacznie się kurs. Gdy ten się rozpoczął Dan wszedł do sali i wysłuchał się w skupieniu pielęgniarki. Tralala, zaczął na manekinie. Nie umiał akcentować tych leczniczych zaklęć. Widocznie nie miał do tego szczęścia. Dopiero, gdy pielęgniarka zainterweniowała udało mu się dobrze zaakcentować. Ruch różdżką wiedział, że mu nie sprawi kłopotów - był dobry z zaklęć i OPCM, dzięki czemu pani Moonlight patrzyła na Dana z aprobatą. Ćwiczenie na fantomie wyszło mu po prostu do dupy. Nic się nie stało. Zupełnie nic. Nie wiedział co robił źle, Moonlight nauczyła go akcentowania, ruch różdżką chyba był dobry. Więc co? Nie wiedział. Przystąpił do zadanie jeszcze raz. Tym razem wyszło mu bardzo dobrze. Pielęgniarka nawet powiedziała, że powinien pracować w Mungu, chyba nie widziała wcześniejszej próby. Ślizgon uśmiechnięty wyszedł z Medis punktu i ruszył do swojej łódeczki.

/zt/

Akcentowanie: 3
Gest: wpisz ilość 5
Ćwiczenie na fantomie:1->2

Jeśli Puchon godzinę temu miał jeszcze jakieś wątpliwości co do tego, czy wszystko będzie bezpieczne,wszystkie zniknęły w chwili, w której Nadish postanowił udac sie na kurs.
Kiedyś próbował uzdrowić ciężko ranne zwierze ale sam nie informując o tym nikogo.
To był. Szczyt pewności siebie.Z drugiej strony, kogo zawiadomić?
Chłopak obiecał sobie, że jeszcze tego samego dnia jakoś to załatwi chyba.
No to do dzieła-odparł cicho
-Kinetosis z akcentem i wymową zero problemu. Udało się za pierwszym razem.Łał-mruknął zadowolony
Ale ze pielęgniarka pokazuje Nadishowi Ok,to do ćwiczenia ruchu różdżką
Ładnie powoli, okrężny ruch,a jednocześnie spokojnie obrysował twarz chorującej osoby,okiełznać szalejący błędnik i ściskający go żołądek.
To chyba dziś dobry dzień, dla hindusa,zadanie nie sprawił większych trudności! No a Panna Moonlight pokiwała tylko głową i pozwala Ci zająć się fantomem.
Co źle zrobiłem Nic kompletnie nic. Ale jak to możliwe? -zastanowił się Puchon chwilę,może formuła zła ruch nadgarstka, ale pacjent tylko jęczy pokutne i buja się na boki.
No tak szału wielkiego nie ma i nie będzie.Grunt ze zaklęcie zaczyna skutkować ,bo widać ze fantom czuje się trochę lepiej.
Może nie jest do końca idealnie, ale to dobry początek i na pewno chłopak szybko łapał podstawy i mógłby już komuś pomóc w cierpieniu.
Wyszedł zadowolony z pierwszego zadania no to jeszcze tylko coś naskrobie i za kilka minut oddam.
Z/T

Cassidy wychodząc z łódki już całkowicie rozgarnięta, wymyta i rzeczy "poukładane" w szafie ruszyła na zajęcia medyczne. Postanowiła na to iść, uznała, że jest to potrzebne w dalszym życiu, a Cass chciała znać takie rzeczy jeśli poda przez przypadek truciznę złej osobie lub zobaczy na ulicy kogoś, kto jest ładny i będzie potrzebował pomocy. Nie miała problemu w znalezieniu budynku. Gdy tamci się witali w Indiach, ona poszła ogarnąć okolicę. Weszła do środka i usiadła na krześle wyczekując zajęć. Gdy pani Moonlight pojawiła się przed jej oczami, przywitała się i oznajmiła po co im to wszystko, a zaraz po tym co mają zrobić. CCD słuchała uważnie, próbowała zapamiętać każdy szczegół. Gdy spojrzała na swojego fantoma... Hmm, ale co ona ma mu zrobić? Spojrzała na niego, a ten czarodziejsko się poruszył i powiedział jej, że jest mu niedobrze i chce mu się wymiotować. Cassidy musiała zareagować błyskawicznie, może pielęgniarka zainterweniowała także, by fantomy wymiotowały na tego kto się nie pospieszy. Wyjęła różdżkę przypomniała sobie... Kinetosis, z akcentem na TO... Wypowiedziała zaklęcie, machnęła koło, ale zbyt szybko i niezbyt się udało, ale udało! Gdy fantom uznał, że jest mu chyba lepiej usiadła zadowolona z siebie i uznała, że pójdzie jutro do jaskini.
[zt]

Akcentowanie: 4
Gest: 4
Ćwiczenie na fantomie:2

Lindsey, gdy tylko usłyszała o kursie związanym z medycyną udała się na niego bez wahania. Po swoim Wybitnym z uzdrawiania była przekonana, że nagle stała się jakąś zawodową uzdrawiaczką czy coś w tym stylu. A w każdym razie mogłaby, więc postanowiła, że powinna zyskać w razie czegoś jakieś doświadczenie. Tak więc nie mogłaby przegapić tego kursu, nawet jeżeli był sam początek wakacji, a ona powinna cieszyć się klimatem Indii. Napatrzyła się już tyle, ze trochę uczenia się jej nie zaszkodzi.
Przyszła więc do Medis punktu i przywitała profesor Moonlight. Całkiem niedawno polubiła tą nauczycielkę, prawdopodobnie dlatego, że tak ładnie zaliczyła OWUTem, gdy to ona była w komisji. Białowłosa dalej nie mogła się nadziwić, że poszło jej tak dobrze, bo wcześniej radziła sobie na lekcjach dość średnio, ale chyba po prostu ma jakiś wrodzony talent. Będzie musiała popytać w rodzinie, czy nikt inny nie był dobry z uzdrawiania!
Od razu zabrała się za wykonywanie zadania. Jak zwykle, z akcentem poradziła sobie bez problemu i z zadowoleniem ujrzała kciuk w górę od Sevi, ale oczywiście zawaliła ruch różdżką. Zawsze, ale to zawsze chodzi o ruch różdżką! Nie rozumiała, czemu miała z tym aż takie problemy. Na szczęście nauczycielka była dla niej wyrozumiała i zabrała się za tłumaczenie i pokazywanie jej prawidłowego ruchu, dzięki czemu Lindsey już po chwili wszystko załapała.
Była napełniona pozytywną energią, dzięki temu, że wszystko szło jej całkiem dobrze, więc fantomem zajęła się z wielkim uśmiechem na twarzy. Przypomniała sobie, jak wymówiła zaklęcie oraz tłumaczenia nauczycielki co do ruchu różdżką i zaklęcie wyszło jej bezbłędnie. Rozpromieniła się, widząc, że magiczny fantom aż uśmiecha się do niej. Widać jednak ma talent, a różdżka po prostu jej nie lubi. Ucieszyła się jeszcze bardziej, gdy usłyszała, że kurs będzie kilkudniowy. Codzienna dawka ćwiczeń jeszcze nigdy jej nie zaszkodziła! Wyszła z salki, zadowolona z efektów. Ciekawe, jak pójdzie jej jutro?

Akcentowanie: 2
Gest: 4
Ćwiczenie na fantomie: 6

Katniss z przyjemnością oderwała się od wypakowywania swoich rzeczy i udała się na kurs pierwszej pomocy, o którym co nieco słyszała. Takie umiejętności przecież są uniwersalne i życiowe, a takie Gryfonka lubiła najbardziej. W drodze zastanawiała się, co będzie tematem ich pierwszej lekcji. Stawiała na utonięcia, z racji zatoki, która znajdowała się tuż obok. Gdy jednak weszła do Medis punktu, okazało się, że pomyliła się. Choroby lokomocyjne, ot co.
Dziewczyna od razu zabrała się do pracy. Zaklęcie jednak nie przyniosło pożądanych efektów. Spróbowała ponownie, z takim samym skutkiem. Pomyślała, że jeśli odpadnie na pierwszym zaklęciu, to nie będzie miało sensu. Poprosiła więc pielęgniarkę o pomoc albo wskazówkę co do akcentowania czaru. Gdy kobieta jej pomogła, dziewczynie wreszcie się udało i mogła przejść do następnej części.
Ruch różdżką nie był dla dziewczyny problemem. Kiedy machnęła zaczarowanym kijkiem, Moonlight uśmiechnęła się do Katniss, odchodząc do innych uczniów. Chociaż to jej wyszło.
Kiedy dziewczyna spojrzała na cierpiącego fantoma, zrobiło jej się go żal, chociaż wiedziała, że to tylko wyimaginowany ból, wytworzony na potrzeby zajęć. Ścisnęła mocniej różdżkę i po głębszym wdechu, rzuciła zaklęcie. Bardzo chciała mu pomóc, choć odrobinę. Fantom przestał zwijać się w bólach i jego twarz zaczęła nabierać trochę kolorów, ale grymas bólu nadal na niej pozostawał. Chociaż trochę dziewczyna ulżyła mu w cierpieniu, jak na pierwszy raz to i tak dobrze.
Katniss wyszła, żegnając się skinieniem głowy, w duchu postanawiając, że przyjdzie na jutrzejsze zajęcia.

Akcentowanie: 6 -> 1
Gest: 1
Ćwiczenie na fantomie: 2

Freya była przeszczęśliwa, kiedy usłyszała, że na wakacjach będzie organizowany kurs pierwszej pomocy, w dodatku prowadzony przez Sevi, która już nie raz ratowała biedną, pechową Szwajcarkę. Vacheron pojawiła się w punkcie medycznym o wyznaczonej godzinie, by zająć miejsce obok Gittan i wysłuchać uważnie słów szkolnej pielęgniarki oraz pobieżnie przejrzeć prospekcik o eliksirach i roślinach leczniczych, który wręczyła jej kobieta. Gdy przystąpiła do ćwiczenia zaklęcia, wypowiedziała formułę bez żadnego problemu, akcentując odpowiednią sylabę, po czym rozejrzała się po sali, by pomóc komuś, kto miał problemy z akcentowaniem. Następnie przećwiczyła ruch nadgarstka, co również poszło jej bez przeszkód i nawet przechodząca akurat obok niej Moonlight zaaprobowała jej ćwiczenie i dała znać, żeby przystąpiła do pracy z fantomem, który nie czuł się najlepiej i wyglądał tak, jakby serio miał zaraz puścić pawia. Frejka przygotowała się do rzucenia zaklęcia, wypowiedziała formułę i... nie stało się absolutnie nic! Nie miała pojęcia, co poszło nie tak, ale jej pacjent wcale nie zamierzał czuć się lepiej. Dziewczyna zmarszczyła brwi skonsternowana, po czym podjęła jeszcze jedną próbę. Może nie udało się to jakoś świetnie, ale wydawało jej się, że stan fantomu trochę się poprawił, więc coś tam wyszło! Po zakończonych zajęciach podziękowała Sevi, obiecała, że na pewno będzie uczestniczyć w dalszej części kursu i opuściła punkt medyczny, by napisać i wysłać notatkę. W końcu kto jak kto, ale stała bywalczyni szpitali wszelkiego rodzaju, powinna mieć bazowe informacje z dziedziny uzdrawiania!

zt
Akcentowanie: 4
Gest: 2
Ćwiczenie na fantomie: 1

W wolnej chwili panienka Richmond, postanowiła załapać się na lekcje z udzielania pierwszej pomocy. Coś tam wiedziała, ale lepiej odświeżyć sobie taką wiedzę, która mogła się przydać w każdej chwili. Oczywiście, puchonka miała nadzieje, że nigdy nie znajdzie się w takiej sytuacji. Zastanawiała się czy dałaby radę sprostać takiemu wyzwaniu w prawdziwych realiach. Słuchając pielęgniarki, zaciekawiło ją zaklęcie na lokomocje, mimo że Kitty nie cierpiała na tą przypadłość, mogła by pomóc mamie, która nie raz zarzygała się do torebki. Puchonka doskonale pamiętała tą sytuacje, kiedy wracała z mamą ze szkoły autobusem. Chroniąc mamę przed zarzyganiem mugolskiego autobusu, w ostatniej chwili wywaliła książki na ziemie i podała mamię kolorowy plecak, z pomarańczowymi motylami na wierzchu. To był ulubiony plecak Kitty, no ale czego nie robi się dla matki. Powtórzyła grzecznie słowo Kinetosis. Żadnych problemów z wymową. Sevi pokazała dziewczynie, że może przejść do następnego punktu. Wyjęła różdżkę i wykonała powolny, okrężny ruch - spokojnie. Jednakże coś było nie tak. Panienka Richmond nie miała problemów z wymową, ale za to już z praktyczną częścią tak. Westchnęła zrezygnowana, jednakże nie poddawała się i postanowiła poprosić o pomoc pannę Sevi. W końcu udało się i zaklęcie zostało rzucone bez żadnych problemów. Kitty była zaskoczona rezultatem. Uśmiechnęła się, a raczej wręcz podskoczyła w miejscu, ściskając mocno różdżkę z podekscytowania. Pożegnała się z nauczycielką i wyszła, zastanawiając się czy wysłać pracę dla chętnych. Jak nie zapomnę... Szepnęła sobie w duchu i udała się na wypoczynek.

/zt

Akcentowanie: 5
Gest: 3
Ćwiczenie na fantomie: 6

Był bardzo ciekaw, co też nauczą go, nauczyciela, na tych zajęciach. Sevi jeżeli chciała, to nauczała doskonale.
Stanął wśród uczniów i jakby nigdy nic, wciśnięto mu fantoma. Zrobił zdziwioną minę, bo to takie... Mugolskie. Niby udaje każdą sytuację, ale ponoć te niemagiczne Homo Pseudo Sapiens, korzystały z takich samych. Skrzywił się tylko i zaczął ćwiczyć wymowę. Coś mu nie wychodziło, dlatego jako nauczyciel Zaklęć, przewertował w myślach wszystkie księgi jakie czytał.
~No tak!!! Cholerne "s" wymawiane jak "z"!!!~ dosyć szybko rozwiązał swój problem z niepasującą mu wymową.
Z gestami było jeszcze gorzej. Rano zrobił sobie coś w nadgarstek, przez co nie mógł wykonać dobrze ruchu. Po kilku próbach, nadgarstek dostatecznie się rozkręcił, by ruch wykonać poprawnie, choć nie idealnie.
Skierował różdżkę na fantoma i pomyślał, że raz lelkowi śmierć.
- Kinetosis!!! - zaklęcie podziałało, choć nie jakoś wybitnie... Trzeba będzie poćwiczyć kiedyś je lepiej.
z/t

Akcentowanie 2
Gest:2
Ćwiczenie na fantomie: 5

Trafił Willis na kurs pierwszej pomocy. Znudzony, z papierosem w zębach stanął z tyłu i udawał, że słucha. Bo niestety nie słuchał zbyt uważnie zatapiając się w swoich mało przyjemnych myślach. Nikt go nie uświadomił, że taki kurs dotyczy pomocy innym osobom, a nie samemu sobie kiedy nie można dojść do ładu z sobą samym. Patrzył nieobecnym wzorkiem po wszystkich próbując się jednak skupić na Moonlight, która dzisiaj dużo mówiła. Umykały mu pojedyncze słowa, ale ogólny sens zrozumiał. Miał dostać fantom, który podobno był bardzo realistyczny. Musiał to sprawdzić Willis, więc pierwsze co zrobił to przywalił fantomowi w ramię, aby sprawdzić te odruchy. Kiedy Sevi się na niego spojrzałą krzywo, bo oczywiście nie umknęło to jej uwadze uniósł tylko ręce w obronnym geście. Z tego wszystkiego o mało papieros nie wypadł mu z ust, ale sobie z tym problemem poradził.
Nie miał choroby lokomocyjnej. Nie wiedział jak wtedy człowiek się czuje. I dobrze. Nie był z tych ludzi Willis co chciał wszystkiego spróbować na własnej skórze. A już szczególnie rzeczy mał przyjemnych. Chociaż jakby tak się głębiej nad tym zastanowił… ale nie. Był na kursie pierwszej pomocy. Może mu się to kiedyś przyda. W sumie nie wiedział do czego, ale nie planował teraz wymyślać sytuacji z której będzie może mu potrzebne to zaklęcie. Poćwiczył chwilę ruch nadgarstka i akcent. Wychodziło dobrze. Od, kolejne zaklęcie. Kolejna formuła, której nie zapamięta, bo nie będzie mu przydatna do niczego. Na fantomie zaczął później próbować. Za pierwszym razem nic się nie stał. Fantom nadal jęczał i kiwał się na boki.
- Ej, mój do chuja ma na pewno chorobę lokomocyjną? - może komuś się coś pomyliło i z jego fantomem było co innego. Nie znał się za bardzo na chorobach. Może co nieco wiedział o wenerycznych, ale to tylko z czystej ciekawości, bo nigdy nie złapał żadnego syfa. Popatrzył na kukłę, która bujała się na boki i ponownie uniósł różdżkę. Teraz się bardziej przyłożył do zaklęcia. Wyszło. Co samego Willisa zdziwiło. Fantom przestał się kiwać. Dobrze, bo zaczynało to doprowadzać Willisa do szału. Nie wiedział czy na kolejne zajęcia przyjdzie. Może gdyby wcześniej wiedział jaki będzie ich temat łatwiej byłoby mu się zdecydować. A tak to poszedł w swoi kierunku podśpiewując pod nosem jakąś smętną piosenkę.

/zt.
Akcentowanie: 5
Gest: 5
Ćwiczenie na fantomie: 1, a później 6

Fajnie, że pielęgniarka pomyślała o zrobieniu kursu pierwszej pomocy! W końcu na żadnych wakacjach nie obyło się jeszcze bez mniejszych lub większych wypadków. W prawdzie były wakacje i Matt cieszył się z końca zajęć ale przecież mógł iść dla przyjemności, prawda? A to naprawdę zmienia postać rzeczy. No i miał na względzie fakt, że ten kurs może mu się bardzo przydać bo nie zna dnia ani godziny kiedy coś się stanie a czasami liczy się każda minuta.
Generalnie pielęgniarka wydawała się być bardzo sympatyczna. Matt jej wcześniej nie znał bo dawno nie wylądował w gabinecie. Matt całkiem dobrze czuł się w pomieszczeniu medycznym. Generalnie w przeciwieństwie do wielu ludzi lubił szpitale i miejsca tego typu.
-Kinetosis - powiedział próbując akcentować tak jak pani Moonlight i jak się okazało świetnie mu poszło! W takim razie mógł bezproblemowo przejść do ćwiczenia ruchu różdżką. Zrobił to dokładnie tak jak było pokazane i to albo geniusz albo jego szczęśliwy dzień bo wyszło mu bez zarzutów. Zadowolony z siebie przeszedł do ćwiczenia na fantomie bo przecież praktyka była najważniejsza. Prawdziwa praktyka. Kiedy podszedł do fantoma starał się nim zająć jak żywym człowiekiem i oczywiście wyszło mu dokładnie tak jak ćwiczył wcześniej. Fantom się uspokoił i nie miał już nudności. Chyba Temples musi pomyśleć o karierze uzdrowiciela!

Akcentowanie: 4
Gest: wpisz ilość 2
Ćwiczenie na fantomie: 6

Jeśli ktoś chce żeby mu pomóc to podbijać na pw.

Zajęcia z pierwszej pomocy wydawały się o wiele lepsze niż szukanie bogów po starych, sypiących się świątyniach. Poza tym Sevi Moonlight była niczego sobie. Robin nie przekonywała perspektywa ćwiczenia na kimś - może poza Sevi - ale kiedy tylko okazało się, że biorą się za fantoma, wszystko brzmiało znacznie lepiej. Czuła się całkiem pewnie, kiedy chwyciła różdżkę w dłoń. Fantom, który został jej przydzielony, drżał niekontrolowanie, jakby za chwilę miał puścić pawia prosto na nią. Modliła się do bogów, w których nie wierzyła, żeby tego nie robił. Sevi ostrzegała, że fantomy będą się zachowywać jak normalni ludzie. Serio? Nie było w tej sytuacji absolutnie nic normalnego. Zdeterminowana ukończyć zadanie i nauczyć się czegoś przydatnego, Robin wycelowała różdżką w twarz fantoma.
- Kinetosis – powiedziała powoli acz zdecydowanie, akcentując trzecią sylabę. Nie ruszyła jednak różdżką. Na razie mieli ćwiczyć wyłącznie akcent. Zerknęła na Sevi. Kobieta pokazała jej uniesiony kciuk. Hunt zagotowała się z dumy, choć jej twarz pozostała niewzruszona. Uśmiechnęła się tylko lekko lewą stroną ust i wróciła do swojego „pacjenta”. Zastanawiała się, co ona sama mogłaby złapać w czasie wakacji. Z całą pewnością nie da się ugryźć żadnemu ohydnemu robalowi i wszystkie potraktuje jakimś paskudnym zaklęciem, które skutecznie je wykończy. Była równie pewna, że nie da się też ugryźć żadnej przypadkowej dziewczynie. Panny wyprawiały bóg wie co, kiedy tylko wyczuły nosem wakacje, a ona nie miała ochoty męczyć się z czymś, co przywlekły od jednego ze swoich kochasiów. Potrząsnęła głową. Później będzie się tym martwić.
Przyszedł czas na ruch różdżką. Nie sprawiło jej to żadnych trudności. Miała wyjątkowo giętkie nadgarstki, co przydawało się w ciągu dnia, nie mówiąc już nawet o nocy. Zakreśliła w powietrzu płynny okrąg. Sevi powtórzyła gest z kciukiem. Cóż, teraz pozostawało tylko połączyć obie rzeczy i wykorzystać je w celu ulżenia wciąż drżącemu fantomowi.
- Kinetosis – powtórzyła tak samo pewnie, jak za pierwszym razem, dokładając do płynny ruch różdżką. Fantom natychmiast przestał drżeć i zrobił coś, co można by nazwać uśmiechaniem się. Albo przynajmniej jego próbą. Wprawdzie torsje wróciły równie szybko, a Sevi nie wyglądała już na taką zachwyconą, ale zaklęcie poskutkowało, co oznaczało, że mogła zabrać swój prospekt i spróbować zaimponować Moonlight w inny sposób.

z/t

Akcentowanie: 5
Gest: 2
Ćwiczenie na fantomie: 2

Nina myślała o karierze medyka więc nie odpuściłaby sobie kursu pierwszej pomocy. I tak nie wiedziała co tu robić, gdzie są imprezy ani nic w tym stylu więc zajęcia brzmiały na całkiem niezłą alternatywę.
Wątpiła żeby musiała używać pierwszej pomocy bo raczej nie spędzała czasu w czyimś towarzystwie ale sama wiedza mogła okazać się przydatna na przyszłość. Na czas stawiła się w punkcie medycznym i zniecierpliwiona czekała na początek zajęć.
-Kinetosis - powiedziała akcentując odpowiednio i dla pewności spojrzała na szkolną pielęgniarkę, która z aprobatą kiwnęła głową. Zaraz potem machnęła różdżką dokładnie tak jak trzeba i dostała zielone światło do przystąpienia do ćwiczeń na fantomie. Szczerze? Przy zachowującym się jak człowiek fantomie szału nie zrobiła ale zaklęcie zadziałało bo zaczął się wyraźnie uspakajać. Może i nawet poszło jej lepiej niż sądziła ale to była Nina, która zawsze chciała więcej i lepiej. Wiedziała, że będzie musiała jeszcze poćwiczyć no ale ulżyć w cierpieniu już potrafiła więc była z siebie zadowolona. Już nie mogła się doczekać jutrzejszych zajęć.
/zt

Akcentowanie: 4
Gest: 6
Ćwiczenie na fantomie: 4

Zajęcia tego typu to coś czego Thea nie mogła opuścić. Ze swoim szczęściem, a raczej z jego brakiem co chwilę miała „malutkie wypadki”, a to w kuchni pocięła sobie paluszki, a to na lekcji zaklęć obsypało ja krostami (sprawka małych wrednych potworków- topków, które się tam niespodziewanie znalazły). A mądrzy ludzie mówią: przezorny-ubezpieczony, więc Thea niemalże jak na skrzydłach pofrunęła w stronę Medis Punktu, ale lądowanie tam nieco jej nie wyszło. Na dzień dobry posiniaczyła sobie kolana. -10 do powabu, wdzięku i uroku jaki chciała roztaczać w bikini na pobliskiej plaży. No trudno...
Pierwsza część kursu obejmowała naukę zaklęcia na chorobę lokomocyjną. Całe szczęście tego typu choroba nie dopadała Thei, ale warto by się tego nauczyć, żeby nie przeglądać składu śniadania swojego współpasażera na bluzce.
Na polecenie pani Moonlight Thea wykonała odpowiedni ruch ródżką i nawet poprawnie zaakcentowała zaklęcie. Zdziwiona swoim powodzeniem została skierowana w stronę nader realistycznych fantomów. Nieco otumaniona swoim małym sukcesem rzuciła odpowiednie zaklęcie na fantoma, którego stan jednak nie zdawał się zmieniać. Thea ukucnęła, żeby dokładnie go obserwować. Nic się nadal nie zmieniało, więc zdecydowała się na ponowne rzucenie zaklęcia. Tym razem wszystko poszło jak po maśle. Fantom wydawał się być szczęśliwy i pełen życia. Z jego twarzy zniknął wyraz cierpienia. Thea szczerzyła się do niego chyba bardziej, niż on do niej. Misja spełniona.

zt.

Akcentowanie: 5
Gest: 5
Ćwiczenie na fantomie: 1 ->6

Jak się chciało być w czymś lepszym, to za wszelką cenę trzeba było się szkolić. Takie proste to się wydawało, ale wiele ludzi o tym zapominało. Myśleli, że jak byli czarodziejami to od razu są wyżej od innych. Niektóre z czystokrwistych rodów tak myślały i za to właśnie ich nie lubił. Nie przepadał za towarzystwem nadętych bufonów, dla których nie ważny był człowiek, a jego krew. Czystość. Jak gdyby ona kształtowała człowieka. Wiedział, że tak nie jest, ale czasem to było gorsze od walenia głową w mur. Na kursie się znalazł z kilku prostych powodów, ale najważniejszym był ten, że spotkał się z przeróżnymi ludźmi i czasem przytrafiały mu się dziwne sytuacje nad którymi chciał mieć mniejszą bądź większą kontrolę. Uznał to za bardzo przydatne. Trochę oczywiście mu się nie spodobało, że na wakacyjnym wyjeździe to jest organizowane, bo wolał w tym czasie nie zajmować sobie głowy niczym takim, ale tak miało być. Odpuścić nie zamierzał, bo nie wiedział czy jeszcze kiedyś trafi mu się taka okazja.
Nie spóźnił się, ale nie przyszedł też jakoś bardzo wcześnie, bo nie widział takiej potrzeby. Chwilę przed czasem rozpoczęcia zajęć przekroczył próg punktu medycznego. Trochę ciasno tutaj było. Nie sądził, że będzie się cieszył ten kurs taką popularnością. Dobrym pytaniem też było ile osób wytrwa do końca. Nawet zaczął na nich patrzeć oceniająco… gdyby jeszcze ktoś chciał się z nim założyć czy ta słodka blondyneczka wytrwa wszystkie spotkania. Do Feli pomachał jeszcze w między czasie, a później przecisnął się na przód, aby stanąć tak, żeby mieli fantomy obok siebie. Zawsze to raźniej z kimś znajomym. Razem później przeszli do ćwiczeń wymowy i odpowiedniego akcentu z czym często miał problem. Z ruchem różdżką co prawda też, ale nie dzisiaj. Nie chciał się chyba popisać przed nikim, bo jak chciał to wiadomo, odwrotnie się działo. Rzucił na manekina zaklęcie i początkowo myślał, że znów coś poszło nie tak. Może nie zadziałało? Rozejrzał się po sali i pierwszą osobą była Fela, której poszło jakby robiła to nie po raz pierwszy. Po chwili się okazało, że fantom zaczął się lepiej czuć. Co tylko skwitował cwanym uśmiechem. Bo już wszyscy zaczynali wątpić w to, że zaklęcie zadziałało. Zapamiętał gdzie miały się odbyć kolejne zajęcia, nawet jeżeli miał przyjść tylko po to, aby zobaczyć czy ta słodka blondyneczka wytrwa do końca. Tylko jeszcze znajdzie kogoś z kim będzie mógł się założyć.

zt
Akcentowanie: 2
Gest: 1
Ćwiczenie na fantomie: 2

Kurs pierwszej pomocy? Leonardo bardzo chciał wziąć w nim udział i to wcale nie po to, żeby zapunktować nauczycielom. Chciał wiedzieć, jak powinien zachować się w sytuacji kryzysowej, gdy ktoś z jego znajomych będzie zagrożony. Nie wyobrażał sobie ratowania życia komuś innemu, więc taki kurs będzie dla niego z pewnością bardzo pomocny. Gdy tylko dowiedział się o dacie i godzinie pierwszego spotkania, popędził na nie jak najszybciej był w stanie, coby nie przegapić niczego. Był zainteresowany i z wielkim zaangażowaniem słuchał i wykonywał zadania, jakie powierzyła im Sevi. Na początku miał straszne problemy z poprawnym zaakcentowaniem zaklęcia, jednak był uparty. Nie chciał, żeby kurs pierwszej pomocy był czymś zrobionym na odwal się, więc ćwiczył, ćwiczył i jeszcze raz ćwiczył.
- Kinetosis! - powiedział chyba setny raz, patrząc z nadzieją na Sevi, która pokazała mu uniesionego do góry kciuka. Wreszcie udało mu się wypowiedzieć zaklęcie poprawnie! To wcale nie takie proste jak się wszystkim wydaje. Leonardo dumny ze swojego sukcesu przeszedł do ćwiczenia ruchu różdżką, uśmiechając się do siebie szeroko. Miał nadzieję, że tym razem powiedzie mu się nieco lepiej. Miał rację - ruch różdżką nie sprawił mu żadnego problemu i już za pierwszym razem Sevi pokiwała do niego głową, co oznaczało, że może zająć się ćwiczeniami na fantomie. Wiedział, że z tym będzie miał z pewnością największy problem. Wywrócił lekko oczami i podszedł do fantomu, zastanawiając się od czego zacząć. Jak się okazało, jego zaklęcie zadziałało. Wiadomo, nie było tak perfekcyjne jak zaklęcie Sevi, jednak fantom zdawał się czuć odrobinę lepiej. Według chłopaka udało mu się załapać podstawy i może śmiało przystąpić do następnej lekcji, która odbędzie się jutro. Leonardo zjawi się na pewno!

/zt

Akcentowanie: 6 -> 5
Gest: 5
Ćwiczenie na fantomie: 2

Nie zapowiadało się jakby ten kurs uzdrawiania miał coś zdziałać. Nie kiedy wiedzę przyjmował tak opornie. Splótł ręce na piersi, obserwując sceptycznie działania innych uczniów. Ich podejmowane próby rzucania zaklęcia. Zdawał się nie być tym tak samo pochłonięty jak reszta. Wszystkim tym. Zaklęcia jak zawsze słuchał trzy piąte przez dziesiąte. Szczęście, że w ogóle miał w tym kierunku jakieś śladowe zdolności, a więcej chyba głupiego fartu, ze udało mu się wykonać zarówno perfekcyjne zaklęcie w akcentowaniu, jak i w ruchu nadgarstkiem, chociaż zagapił się na jakąś dziewczynę, naprzeciwko siebie, męczącą się nad fantomem. Stracił nią zainteresowanie szybko, czyli akurat w swoim tempie. Część lecznicza nie poszła jej tak sprawnie i godnie podziwu. Jak się okazało nie miał do tego drygu, albo nie chciał mieć. Jego olewaczy stosunek w żaden sposób nie mógł zadziałać dobrze na jego pracę. Może nie zabiłby człowieka, lekko mu pomógł, ale na pewno nie tak całkiem chętnie, raczej z przypadku. Jak teraz.

Akcentowanie: 1 ----> 2
Gest: 3 ----> 1
Ćwiczenie na fantomie: 2

/zt

Umówmy się, skoro to był właśnie taki rodzaj kursu, Kaia musiała się na nim pojawić. Z resztą, gdyby nawet ojciec dowiedział się, że przepuściła taką okazję, pewnie nigdy by jej tego nie wybaczył, albo przynajmniej wypominał jej to przez najbliższy rok. Na szczęście jednak i jej sprawiało to przyjemność. Naprawdę, lubiła taki rodzaj zajęć i akurat tu przyszła w pełnej gotowości. Że wakacje i zajęcia? Jej to absolutnie nie przeszkadzało.
Z uwagą słuchała więc każdego kolejnego słowa kobiety, chcąc wyłapać jak najwięcej. Będzie mogła napisać list, pochwalić się, że potrafi coś nowego. Ale będzie też o krok bliżej od zdobycia wykształcenia, na którym tak bardzo jej zależało.
W końcu chwyciła więc różdżkę w dłoń.
Kinetosis.
To nie mogło być przecież aż tak bardzo trudne zaklęcie, inaczej nie zaczynali by od niego.
Precyzyjny ruch.
Idealny akcent.
Nieco mniej idealny efekt.
Może nie było źle, ale stanowczo mogło być lepiej. Będzie musiała potem to przemyśleć, może popróbować jeszcze kilka razy, jak nikogo tu nie będzie, albo na jakiejś ścianie. W każdym razie będzie dążyła do pełnego efektu, skoro teraz go nie było.
Gdy pierwsza część kursu dobiegła końca, zebrała szybko swoje rzeczy, w tym notatki. Teraz był czas na chwilkę odpoczynku. Może pozwiedza. A wieczorem oczywiście wyśle notatkę do kobiety.

Akcentowanie: 4
Gest: 2
Ćwiczenie na fantomie: 5

Amelia musiała zrobić kurs pierwszej pomocy, jeśli poważnie myślała o swojej dalszej pracy w szkole. Wiadomo, że dzieją się tam różne rzeczy, niekoniecznie dobre i niekoniecznie zamierzone. Bardzo często jest tak, że uczniowie, szczególnie ci młodsi, nie są w stanie myśleć za siebie i dochodzi do nieszczęśliwych wypadków. Nie daj Bóg panna Wotery będzie świadkiem jakiegoś podtopienia - przecież tyle czasu lubi spędzać nad wodą. Czy wiedziałaby jak postąpić? Z pewnością nie, a przecież od praktykantki eliksirów z pewnością będą tego wymagać. Ba, będą tego wymagać od jakiegokolwiek nauczyciela w szkole. Na szczęścia podczas wakacji profesor Sevi, którą swoją drogą Amelia bardzo lubiła, postanowiła zrobić kurs pierwszej pomocy, który przyda się nie tylko nauczycielom, ale także uczniom. Dziewczyna z wielką radością pojawiła się na zajęciach, podwijając rękawy i aż gotując się w środku do pracy. Wysłuchała wykładu Sevi i uśmiechając się szeroko, kiwała głową, gdy ta mówiła wszystkie te mądre rzeczy. Wreszcie gadanie ustało i przyszedł czas na odrobinę zajęć praktycznych. Panna Wotery była wniebowzięta, a całe zajęcia poszły jej wyśmienicie. Wymowa, z którą na każdych zajęciach miała przeogromne problemy, dzisiaj nie sprawiła jej zbyt dużej trudności.
- Kinetosis! - powiedziała twardo i zdecydowanie, a Sevi uniosła w jej stronę kciuk, pokazując jej, żeby przeszła teraz do ćwiczeń różdżką. Ta sama sytuacja, moi kochani. Dwa machnięcia różdżką i pani profesor każe Amelii zająć się fantomem. Fantom? Bułka z masłem! Fantom zdecydowanie się uspokoił, przestał narzekać na nudności i uśmiechnął się z wdzięcznością do panny Wotery, cudownie! Może staż, o którym myślała w świętym Mungu nie byłby wcale taką wielką głupotą? Jak zapewne każdy już się domyśla, panna Wotery pojawi się na następnych zajęciach, które odbędą się już jutro!

/zt

Akcentowanie: 4
Gest: 1
Ćwiczenie na fantomie: 6

Tanner bardzo długo zastanawiał się czy warto przychodzić na kurs pomocy zorganizowany przez Sevi. Nie miał na to kompletnie ochoty, szczególnie, że wiedział, że potrafiłby pomóc poszkodowanej osobie. Stwierdził jednak, że ratowanie ludzkiego życia może się okazać jego powołaniem, więc przyczłapał się do Medis punktu. Dobre kilka minut czekał, aż zbiorą się wszyscy zainteresowani i pani profesor będzie mogła rozpocząć swój wykład, którego pewnie nie będzie słuchał. Nie jest ani trochę istotne, że później będzie miał pewnie problemy z wykonaniem zadania. Liczy się to, żeby jak najdłużej móc pozostać w wytworzonym przez siebie świecie i bańce szczęścia, jaka go ostatnio otaczała. Uśmiechnął się kwaśno, gdy usłyszał jak przez barierę słowa: tak więc zajmijcie się swoimi pacjentami, do dzieła! Bardzo powoli ruszył w stronę swojego fantomu, stając nad nim i zastanawiając się, po co ma ćwiczyć wymowę i ruch różdżką, zamiast od raz rzucić zaklęcie.
- Kinetosis! - rzucił kwaśno, jednak mimo to Sevi pokazała mu uniesionego kciuka, co oznaczało, że może zacząć machać różdżką. Z takim samym zapałem jak do poprzedniego ćwiczenia Tanner uniósł różdżkę, wykonując odpowiedni ruch. O dziwo, to też poszło mu całkiem nieźle. Pani profesor pokiwała tylko głową i pozwoliła Chapmanowi wreszcie rzucić jakieś zaklęcie na fantom. Tym razem zaangażował się odrobinę bardziej, ale może właśnie to było błędem? Gdy nie przykładał do czegoś wagi, zawsze wychodziło mu to o wiele lepiej. Uśmiechnął się krzywo pod nosem, ponieważ mimo że zaklęcie się udało, fantom wydawał się czuć odrobinę lepiej, jednak do uzdrowiciela było mu jeszcze daleko. Gdy usłyszał, o co prosi ich Sevi, coby wysłać jej sowę z notatką, skrzywił się nieznacznie i opuścił pomieszczenie bez żadnego "do widzenia".

/zt

Akcentowanie: 5
Gest: 1
Ćwiczenie na fantomie: 5

Nareszcie coś idealnego dla Sunny! Zajęcia z pierwszej pomocy. Sunny marzyła o tym by zostać uzdrowicielką więc to było coś stworzonego dla niej. Miała nadzieję, ze wszystko pójdzie idealnie i że się nie pomyli. Jeśli się pomyli przeżyje załamanie psychiczne.
Weszła do Medis Punktu i rozejrzała się dookoła. Seevi Moonlight wydała instrukcje i wszyscy zabrali się do dzieła.
Sunny odetchnęła głęboko i powoli wyakcentowała wyraz. Seevi pokazała jej okejkę! Woow! To było dopiero coś.
Nadszedł czas na kolejne zadanie, gest różdżką. Zadanie nie sprawia Ci żadnych trudności! Moonlight kiwa głową z aprobatą. Na twarzy Sunny pojawił się delikatny uśmiech.
No i czas na ćwiczenia na Fantomie. Szału nie ma, staniki nie latają, ale Twoje zaklęcie chyba skutkuje, bo fantom zdaje się czuć trochę lepiej. Może nie jest idealnie, ale to dobry start, na pewno łapiesz już podstawy i mógłbyś ulżyć komuś cierpienia. Zaklęcie chyba skutkuje, bo fantom zdaje się czuć trochę lepiej. Może nie jest idealnie, ale to dobry start, na pewno łapiesz już podstawy i mógłbyś ulżyć komuś cierpienia.
Ehh no to by było na tyle. Sunny liczyła na coś lepszego, ale niestety nie wyszło. No czasami tak bywa, miała nadzieję że będzie lepiej. Westchnęła ze smutkiem i spuściła głowę.

Akcentowanie: 6 > 3
Gest: 1
Ćwiczenie na fantomie: 1 > 5

[ z / t ]