znam się lepiej na muzyce, niż na wierszach i melodia dokładniej oddaje moje uczucia. Czasem jednak w życiu pojawiają się tak nowe oraz dziwne doświadczenia, że dobranie odpowiedniej piosenki wydaje się niemożliwe. W myślach za to błądzą słowa, gotowe do przelania na pergamin - co wydaje mi się dobrym sposobem, bo przeczytanie pewnych rzeczy na głos pomaga nam zmienić perspektywę i zrozumieć je na nowo.

Zamknąć oczy
uczyć się ciemności -
każdą czynność
pojmować na nowo

Oto wysuwam rękę
ostrożnie
by nie skrzywdzić żadnego przedmiotu
i siebie nie porazić
i nie stracić odwagi -
poznawać
bez balastu łatwizny

Przywrócić sobie wrażliwość
zagubioną przez wieki.

Szanowny Panie Profesorze,

Chociaż piszę piosenki to ostatnie nie jest mi po drodze z poezją, bo to dla mnie niezmiernie trudny czas. Poniższy wiersz to miniatura, którą napisałam po tym jak mój narzeczony na skutek wypadku stracił wzrok - ten czas był trudny emocjonalnie dla nas obojga i wydaje mi się, że można to uchwycić w moim wierszu - cierpienie najdroższej osoby dotyka bezpośrednio i wystawia relację na próbę.

Twoje oczy we mgle
A to ja ginę ciemnościach
Gubię drogę
Tracę
Gdzie Ty jesteś?
Czy ja jeszcze jestem?

Vivien Ophelie Ide Dear, X rok

Za każdym razem, gdy patrzę w oczu jej toń
Za każdym razem, gdy po jej ciele sunie dłoń
Z każdym jej dźwięcznym, drżącym oddechem
I głosem w głowie rozbrzmiewającym echem
Za każdym razem, gdy obok mnie jest jej ciało
Myślę sobie, że tak naprawdę kochać ją to mało

Szanowny Panie Profesorze,

nieczęsto pisuję wiersze, ale ten napisałem pod wpływem impulsu kilka miesięcy temu. Opisuje stan niepewności, bycia rozdartym i zdezorientowanym od znalezienia się o krok od zimy, która jest symbolem śmierci cyklicznie oczyszczającej naturę. Proszę się nie martwić – już się tak nie czuję.


Jak listopad

Ja się tutaj czuję
jak listopad

Chłodny, szklany, księżycowy
czasem rumiany liśćmi

Czasem ssący z lekka duszę
dreszcze, ciepłe/zimne dłonie

Poskręcany, mglisty i rozwiany
w świetle świtu prawie brzytwa

Ciemny punkt na horyzoncie
ogień na ćmę, ćma w płomieniach

Z poważaniem,
Ruben R. Skuja, IX rok

W załączeniu do tego listu przesyłam dokumenty ze szpitala świętego Munga w którym obecnie się znajduje. Nie będę miała sposobności wziąć udziału w przygotowywanym przez uczniów musicalu, chciałabym jednocześnie poprosić o przydzielenie mojego partnera do innej grupy, by nie tracił szansy na wyrażenie swoich talentów, nawet jeśli jst to zmiana na ostatnią chwilę.
Mój aktualny stan zdrowia nie pozwala mi na uczestnictwo w tańcach, obawiam się również, że powinnam zostać całkiem wykluczona z życia szkoły. Proszę o wyrozumiałość i przepraszam za zawód.

Z poważaniem

Szanowny Profesorze!

Przesyłam Panu krzyżówkę na runy.

przesyłam Panu wykonaną przeze mnie krzyżówkę na zajęcia ze starożytnych run.

Zgodnie ze zleconym przez Pana zadaniem domowym, do listu dołączam krzyżówkę.

zgodnie z poleceniem przesyłam Panu przygotowaną przeze mnie krzyżówkę. Mam nadzieję, iż znajdzie ją Pan równie interesującą, co przedstawione dla nas zadanie.

Szanowny Panie Profesorze!

Nadsyłam przygotową przeze mnie krzyżówkę w ramach odrobienia zadanej pracy domowej.

Loulou Moreau
Vi rok Gryffindor

Szanowny Profesorze Forester,

Zgodnie z poleceniem Profesora, przesyłam w załączeniu stworzoną przeze mnie krzyżówkę.

Z wyrazami szacunku,
Thaddeus H. Edgcumbe
I rok studencki, Hufflepuff

Szanowny Panie Profesorze,

poniżej zamieszczam zadaną w ramach pracy domowej z lekcji Run krzyżówkę.


Poziomo:
1. Kto wygra mecz?
4. Najsilniejszy eliksir miłosny.

Pionowo:
2. Czarodziejskie nakrycie głowy.
3. Czarodziej potrafiący na życzenie przekształcić się w zwierzę.
5. Magiczna pszczoła.

Morgan Davies

Gryffindor, VI rok

Szanowny Panie Profesorze,

przesyłam krzyżówkę zadaną w ramach pracy domowej z lekcji Starożytnych Run.

Z wyrazami szacunku

Elijah J. Swansea

Student II roku, Ravenclaw

Szanowny Panie Profesorze,

Przepraszam za spóźnioną pracę - przesyłam moją krzyżówkę.

Darren Shaw
Ravenclaw, VIII rok

Profesorze Forester

Przesyłam pracę domową:

Julius Rauch

Profesorze Forester

Bardzo proszę, o to moja praca.

R. Vaher

Szanowny Panie Profesorze,

Pracę domową dołączam do listu.

Darren Shaw
Ravenclaw VIII

Szanowny Panie Profesorze

kompletnie nie znam się na rysunku, sztuce i robótkach ręcznych, a trudno, żebym podawał przykład związany z działalnością artystyczną na jedzeniu. Chociaż na swój sposób dekoracje talerza czy wygląd ciastek też są formą rzemiosła, prawda? Zdecydowałem się jednak na piosenki. Gram trochę na perkusji, trochę zdarza mi się pośpiewać. Nie jestem pewien, czy wybrane przeze mnie utwory w pełni oddają zmianę, która we mnie zaszła, jednak mam nadzieję, że zmężniałem, a nie stałem się miękkim pantoflem czy coś. Pewnie Pan Profesor wie, jak te kobiety potrafią namotać i zmienić życie facetowi. Rodzina też to potrafi.
Utwór przed
Utwór po

Wydaje mi się, że chociaż na początku brzmiałem głośniej, tak teraz brzmię przyjemniej.

Charles O. Rowle, Slytherin

na osobnej rolce pergaminu załączam swoje zadanie domowe.  

z pewnością na przestrzeni lat można zauważyć zmiany jakie zaszły w nas samych na wielu różnych płaszczyznach. Myślę, że w moim przypadku najlepiej widać to na przykładzie moich umiejętności muzycznych, które od dawna staram się rozwijać. Progres chyba najbardziej widoczny jest, gdy porównuje się dwa wykonania tego samego utworu. W moim wypadku będzie to Clair de Lune Claude'a Debussy'ego. Pierwsze wykonanie bazuje na nutach, których używałam jakieś dziesięć lat temu. Prosta melodia, nie wymagająca wciskania wielu klawiszy, tym bardziej jednocześnie. Nuty są długie, a między nimi wyczuwalna jest przerwa, która pozwala na spokojne odnalezienie odpowiedniego przycisku i naciśnięcie na niego. Z kolei drugie wykonanie jest dziełem mojej aktualnej pracy i wysiłku włożonego w naukę gry na fortepianie. Zdecydowanie idzie mi to teraz o wiele lepiej. Mogę bez większego problemu po odpowiednim przećwiczeniu utworu odegrać go nawet jeśli wymaga ode mnie wykorzystywania dźwięków rozłożonych na różnych miejscach klawiatury oraz szybkie zmiany między poszczególnymi klawiszami. Myślę, że to najlepiej świadczy o mojej pozytywnej zmianie.

Szanowny Panie Profesorze,

do listu załączam dwa rysunki podsumowujące moją przemianę w mijającym roku szkolnym.

Z poważaniem,

Morgan Davies

Gryffindor, VI rok

zapewne wie Pan, jaka jest rzeka. Niewielka i bystra u swego początku, szeroka i spokojna u końca swego biegu. W swej naiwności sądziłam, że i o mnie można powiedzieć to samo, teraz wiem jednak, że bliżej mi do biegu niespokojnego górskiego potoku, który nigdy się nie zatrzymuje i metodycznie wygładza wszystkie kamienie, po których gna wciąż na oślep, wciąż przed siebie. Gdzie zatem ta zmiana? W postrzeganiu samej siebie - bo dłużej nie mogę twierdzić, iż jestem stała, gdy burzy się we mnie krew.  Inni chcą być może stałości, a ja nie pragnę jej wcale. Nie wiem, gdzie zaczyna się zmiana i nie wiem, gdzie się zakończy. Choć może powinna bym napisać - nie wiem, czy kiedykolwiek znajdzie swe ujście.
Może zmiana, jaka we mnie zachodzi, jest zmianą wiecznie trwającą, niczym nieodmienny obieg pór roku, którego nie da się zatrzymać, może jest biegiem, który będzie trwał aż po kres, aż po ostatnie tchnienie. Może pragnienie wygranej na każdym polu okaże się tym, co uczyni ze mnie rwącą rzekę skłonną do tego, by porywać wszystko, co napotka na swej drodze. Któż to wie? Możemy jedynie zgadywać, lecz pozwoli Pan, iż pozostawię to niedopowiedziane.